«Εγώ για καλό έχω το παιδί μου από κοντά» - Η παντοδύναμη μάνα

Όσο κολακευτικός κι αν ακούγεται ο τίτλος, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο ρόδινα τα πράγματα. Η παντοδυναμία του οποιουδήποτε αρχίζει να δημιουργεί προβλήματα στην ελεύθερη βούληση του άλλου.

«Εγώ για καλό έχω το παιδί μου από κοντά» - Η παντοδύναμη μάνα

Γράφει η Ελια Κωνσταντινίδη

Ειδικά στη χώρα μας, που οι δεσμοί αγάπης στην οικογένεια -δόξα τω θεώ- καλά κρατούν, υπάρχει διαστρέβλωση στη μετάφρασης της αγάπης. “Σε αγαπώ μέχρι να σε πνίξω”. Δεν ακούγεται και πολύ αγαπησιάρικο είναι η αλήθεια. Αυτή όμως είναι η εγωιστική -από ένα σημείο και μετά- λατρεία πολλών μανάδων προς τα παιδιά τους.

Όσο το παιδί είναι μικρό και για εκείνο οι γονείς είναι ακόμα οι μικροί Θεοί του, που έχουν σε όλα δίκιο και ξέρουν τα πάντα, όλα κυλούν μέλι γάλα. Όταν όμως το παιδί μεγαλώσει λιγάκι και αρχίσει να έχει τα δικά του θέλω, που πολλές φορές αντικρούονται με τα θέλω των γονιών του (;!), τότε υπάρχει θέμα.

Σαφώς και δεν μιλάω για εξωπραγματικά θέλω που ίσως θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού και ο γονιός έχει κάθε δικαίωμα να επέμβει για να το προστατέψει, αλλά σε απλά, βασικά, καθημερινά πράγματα, που σχετίζονται άμεσα με τον δικό του χαρακτήρα, τα δικά του ερεθίσματα και τη δική του ελευθερία.

Έχω ακούσει πάμπολλες μανάδες να λένε “εγώ για καλό το κάνω”, “εγώ για καλό έχω το παιδί μου από κοντά”, “για καλό του λέω τι να κάνει”. Καλό για ποιον; Για τη δική τους ανασφάλεια που το παιδί τους δεν έχουν πάψει να το θεωρούν κτήμα τους και κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον απογοητευτικό.

Δεν είναι τιμητικό για το παιδί σας να του φέρεστε σαν να ναι ανίκανο να πράξει και να επιλέξει το οτιδήποτε μακριά από σας και χωρίς εσάς. Δεν είναι για κανέναν άνθρωπο νορμάλ να του υποτιμούν με έναν τέτοιο χειριστικό τρόπο τη νοημοσύνη του. Δεν θέλατε ούτε εσείς το ίδιο από τους γονείς σας. Γιατί λοιπόν το κάνετε στον άνθρωπο που λατρεύετε περισσότερο στον κόσμο?

Ως γονιός ο ρόλος σου είναι να του δώσεις τα εφόδια από μικρή ηλικία, για να μπορέσει πλέον το παιδί σου ως ενήλικας να σταθεί στα πόδια του και να κάνει πράξη όσα πολύτιμα του δίδαξες. Δεν το ακολουθείς από πίσω μέχρι τα γεράματα υποδεικνύοντάς του τι πρέπει να θέλει, τι πρέπει να κάνει και πώς να το κάνει.

Τα παιδιά δεν θέλουν μια παντοδύναμη μάνα, θέλουν μια μάνα με αγάπη, κατανόηση που είναι έτοιμη να τους φορέσει η ίδια τα φτερά για να πετάξουν όταν έρθει η ώρα. Και αυτή η ώρα δεν αργεί να έρθει...

Θα με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον egwthasoutapw

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved