«Πάντα ανυπομονούσα να γίνω 18 ετών. Ποτέ όμως δε φανταζόμουν ότι θα ήμουν μαμά ενός μωρού 1 έτους!»
Όπως κάθε κοριτσάκι στην ηλικία μου που αρχίζει να καρδιοχτυπά, έτσι έγινε και σε εμένα.
Γνωριστήκαμε τυχαία... Βγήκαμε... Κάθε φορά που χτύπαγε το κινητό, τρελαινόμουν! Πέρασε έτσι ένας χρόνος που ήμασταν μαζί! Στον δεύτερο χρόνο, ξεκινάνε οι ζαλάδες. Ξαφνικά άρχισαν και οι πόνοι και επιβεβαιώνεται η... σκωληκωειδίτιδα!
Κάνω το χειρουργείο και δεν είχα καταλάβει ότι ήμουν έγκυος ούτε εγώ, αλλά ούτε οι γιατροί. Μετά, είχα καθυστέρηση και άγχος για το τι θα γίνει. Αγοράζω το τεστ με το σύντροφό μου και βγήκε θετικό! Εγώ τότε ήμουν 16 ετών...
Πρώτα πήγαμε στη μητέρα του. Μας είπε ότι αποκλείεται να είναι από το χειρουργείο και αποφασίσαμε να κάνουμε και μία χωριακή για να δούμε, αλλά εγώ μέχρι τότε λέξη στους δικούς μου!
Αφού βγήκαν τα αποτελέσματα και επιβεβαιωθήκαμε , το είπα στη μητέρα μου. Έκλαψε πολύ και στεναχωρήθηκε. Ήταν κατά της έκτρωσης και έτσι μου ζήτησε να το κρατήσω και να το μεγαλώσω μαζί της, χωρίς να παντρευτώ.
Το αγόρι μου από την πρώτη στιγμή με στήριξε και μου ζήτησε να μείνουμε μαζί. Η μητέρα μου δεν ήταν σίγουρη, δέχτηκε όμως στο τέλος να μείνουμε μαζί της. Σταμάτησα το σχολείο, έχασα τι φίλες μου, γέννησα όμως ένα μικρό πλασματάκι που άλλαξε τη ζωή μου.
Σήμερα το κοριτσάκι μου είναι 7 ετών και εγώ έκλεισα τα 24. Με το φίλο μου παντρευτήκαμε τελικά, αν και σήμερα δεν είμαστε πια μαζί. Πάντα σκεφτόμουν με λαχτάρα την ημέρα που θα γινόμουν 18 χρονών και ενήλικη πια θα έμπαινα στο επόμενο στάδιο! Ποτέ όμως δε φανταζόμουν ότι θα ήμουν ήδη μητέρα ενός μωρού 1 έτους!
