«Ευχαριστώ μανούλα μου και ελπίζω να γίνω τόσο καλή μαμά σαν και εσένα!»
Μανούλα...Τι ωραία λέξη.. Φέτος γιορτάζω για πρώτη φορά! Αλλά δεν θέλω να πούμε για εμένα αλλά για την μαμά μου, τη γιαγιά της μπέμπας μου!
Την μαμά μου πάντα την αγαπούσα αλλά φέτος είναι η πρώτη φορά που την καταλαβαίνω...γιατί έγινα και εγώ μαμά . Καταλαβαίνω πια όλες τις μαμάδες ! Καταλαβαίνω όλες τις αγωνίες.. Τις ζακέτες που δεν έπαιρνα ποτέ.. Το να προσέχεις στην πόρτα καθώς έφευγα ..Το γιατί άργησες να σηκώσεις το τηλέφωνο (όταν είχε χτυπήσει μόνο μια φορά!), Το μόνιμο άγχος του φαγητού.. Τα καταλαβαίνω όλα...
Γιατί όταν παίρνεις πρώτη φορά στην αγκαλιά σου το παιδάκι σου νιώθεις την μεγαλύτερη αγάπη του κόσμου ! Την μεγαλύτερη ευτυχία και την μεγαλύτερη ευθύνη, να μεγαλώσεις όμορφα με αγάπη το παιδάκι σου! Λοιπόν ευχαριστώ μανούλα μου και ελπίζω να γίνω τόσο καλή μαμά σαν και εσένα...
Ευχαριστώ για τα βράδια που ξενύχτησες μαζί μου όταν το μπεμπονάκι μας δεν κοιμόταν. Ευχαριστώ που με καθησύχαζες στην αρχή που αγχωνόμουν που το μωρό μας έκλαιγε ή δεν έκλαιγε, έτρωγε πολύ ή λίγο, είχε λόξιγκα και ότι άλλο λογικό μου φάνταζε τόσο παράλογο..
Μα πάνω από όλα ευχαριστώ γιατί ήσουν πάντα δίπλα μου! Και όπως έλεγα μικρή είσαι η καλύτερη μαμά όλου του κόσμου και όλων των εποχών... και τώρα πια η καλύτερη γιαγιά όλου του κόσμου και όλων των εποχών!
