«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είσαι ΜΑΝΑ.»

Είμαι τυχερή γιατί έζησα μαζί με την μητέρα μου το μεγαλύτερο θαύμα που μπορεί να υπάρξει. 9 μήνες είναι απλά συγκλονιστικοί. Κάθε άγγιγμα, κάθε κίνηση της μικρής μπέμπας σε συνεπέρνουν σ'ένα κόσμο μαγικό, στον οποίο μόνο ευτυχία και αγάπη μπορεί να υπάρξει. Το αποκορύφωμα όμως είναι όταν το αγγελούδι σου αποφασίζει να γνωρίσει το δικό μας κόσμο.

Φόβος, άγχος επικρατούν μα σαν ακούσεις το πρώτο κλάμα το μόνο που κυριαρχεί είναι η απόλυτη ευτυχία. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή συνειδητοποιείς πώς είναι πράγματι ευλογία πως δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη αγάπη, πως τώρα πρέπει να αναλάβεις τον σημαντικότερο ρόλο της ζωής σου, αυτό της μητέρας. Δεν το έζησα κυριολεκτικά, αλλά ήταν σαν και ζούσα και εγώ η ίδια τη μαγική αυτή στιγμή.

Όταν πρωτοπήρα αγκαλιά το μικρό μας αγγελούδι και ένιωσα τη καρδία του να κτυπάει είχα πει ότι ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου. Μα σαν περνούν οι μέρες και βλέπεις το πόσο γρήγορα μεγαλώνει, το πως χαμογελάει, πως προσπαθεί να μιλήσει, να περπατήσει, το πως προσπαθεί να συμμετάσχει στη ζωή των μεγάλων, πόσο αθώο είναι,πως εκφράζει αυτά που νιώθει συνειδητοποιείς πως κάθε στιγμή που ζεις μαζί του είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής σου.

Κάθε μητέρα πιστεύω δίνει ότι έχει και δεν έχει για το παιδί της. Θέλει να προσφέρει το καλύτερο αλλά πάνω απ'όλα να δώσει αγάπη. Ζει την κάθε μέρα μ' ένα σκοπό, να προστατεύσει το παιδί της και να το δει ευτυχισμένο. Μπορεί να μην γέννησα εγώ η ίδια την αδερφή μου αλλά τη νιώθω περισσότερο σαν μωράκι μου παρά σαν αδερφή.

Γεύτηκα ένα μικρό κομμάτι του να είσαι μητέρα και το μόνο που έχω να πω είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είσαι ΜΑΝΑ.