Το παιδί μου είναι αδέξιο. Συμβουλεύει η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου

• Να δέχεστε το παιδί με τις ιδιαιτερότητές του, χωρίς να υπογραμμίζετε την αδεξιότητά του με φράσεις όπως «αδέξιε», «ανόητε» κτλ
• Έτσι το παιδί προσβάλλεται και σιγά σιγά πείθεται ότι είναι αδέξιο και συμπεριφέρεται ανάλογα. Επιπλέον, όσο περισσότερο πιέζεται, προκειμένου να είναι πιο άνετο και προσεχτικό στις κινήσεις του, τόσο πιο πολύ εκείνες θα φαίνονται άκαμπτες, αδέξιες, άτσαλες.
• Αυτή η αδεξιότητα γίνεται πιο έντονη σε συγκεκριμένες στιγμές, όταν στο σπίτι έρχονται φίλοι ή όταν το παίρνουν οι γονείς μαζί τους για επίσκεψη σε κάποια άλλη οικογένεια. Τότε πυροδοτείται ο φόβος της κριτικής που το κάνει άκαμπτο.
• Να σεβαστείτε τους ρυθμούς του, που δεν συμπίπτουν πάντοτε με τους δικούς σας.
• Παροτρύνετέ το να ασχοληθεί με αθλήματα που βοηθούν την ικανότητα του κινητικού συντονισμού. Μερικά είναι το τάε-κβο-ντο, το πινγκ-πονγκ, το ποδοσφαιράκι, τα πατίνια, αλλά ακόμα και το κλασικό σχοινάκι.
• Υπάρχουν, επίσης, τα παιχνίδια συναρμολόγησης που εκπαιδεύουν το χέρι, όπως οι κατασκευές, ο πηλός, τα τουβλάκια.
• Μην ξεχνάτε να επαινείτε τις προσπάθειές του.
• Αν το πρόβλημα είναι έντονο ή συνοδεύεται με ιδιαίτερα αυξημένη κινητικότητα, τότε είναι καλύτερα να απευθυνθείτε σε ειδικό.

Από το βιβλίο της ψυχολόγου-παιδοψυχολόγου, Αλεξάνδρας Καππάτου, «Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά».