Από την στιγμή που θα αφήσω τα παιδιά στο σχολείο το πρωί, η μόνη σκέψη που τριβελίζει το μυαλό μου είναι, πώς θα προλάβω να κάνω όλα αυτά που πρέπει να κάνω και να έχω κι έτοιμο στρωμένο το τραπέζι μου, την ώρα που τα παιδιά θα επιστρέψουν σπίτι.
Την λατρεύω αυτή την καθημερινότητα.
Το να σκεφτώ τι θα τους μαγειρέψω, πώς να φέρω στα μέτρα τους υλικά και γεύσεις για να τα ευχαριστήσω.
Πώς να τα έχω όλα έτοιμα και στην ώρα τους.
Το φαγητό ζεστό και το τραπέζι στρωμένο ακριβώς την στιγμή που σαν σίφουνες θα μπαίνουν στην κουζίνα κάνοντας την γνωστή δήλωση – ερώτηση.
- Πεινάω πολύ! Τι έχει σήμερα το μενού μαμά;
Και μετά από αυτό να περνάμε στην πιο σημαντική για μένα καθημερινή μας στιγμή.
Οι τρεις μας γύρω από το τραπέζι, να μαθαίνω πως πήγε η μέρα τους, να τους λέω πως πήγε η δικιά μου, να μοιραζόμαστε αστεία, γκριμάτσες και γέλια.
Να δυναμώνουμε την «ομάδα μας» πάνω από ένα πιάτο σπιτικό, φρεσκομαγειρεμένο φαγάκι που φωνάζει φροντίδα και αγάπη.
Πάνω από μια μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και μπόλικο τριμμένο τυρί.
Μια μακαρονάδα που φτιάχτηκε για ξεχωριστούς μακαρονάδες.
