Τα «όχι» δεν σε κάνουν κακό γονιό, σε κάνουν σωστότερο γονιό

Γράφει η 'Ελια Κωνσταντινίδη

Όταν πας κάπου για να απολαύσεις το φαγητό σου, τον καφέ σου, το μπάνιο σου ή οτιδήποτε και έχεις πιτσιρίκια να αλαλάζουν, να τρέχουν, να πετάνε κάτω καρέκλες και να κάνουν χαμό, σίγουρα δεν λες “μα τί ωραία, τί χαρά είναι αυτή, τί ωραίες παιδικές στριγγλιές, αυτό ήθελα για να συμπληρωθεί μαγικά η στιγμή της χαλάρωσής μου”. Όχι. Και δεν είναι ότι δεν αγαπάς τα παιδιά ή είσαι κακός άνθρωπος. Είναι ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι οκ.

Δεν είναι καθόλου οκ “να αφήνεις τα παιδιά να είναι παιδιά” παντού -και μεταξύ μας, αν μάθεις από μικρό στο παιδί την καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι το κάνεις λιγότερο παιδί. Προφανώς λοιπόν δεν φταίνε εκείνα. Εκείνα θέλουν να παίξουν, να τρέξουν, να φωνάξουν γιατί είναι ξέγνοιαστα και γιατί μπορούν. Ο γονιός όμως, που δεν είναι παιδί, μπορεί να καταλάβει πότε κάτι ενοχλεί και πότε όχι. Και οφείλει να μάθει με ωραίο τρόπο στο παιδί του που και πότε μπορεί να “ξεσπαθώνει”.

Όταν οι γονείς μου με μάζευαν όταν αφηνίαζα δεν μου κακοφαινόταν, ούτε ψυχολογικά προβλήματα απέκτησα απ’ αυτό, ούτε τους γονείς μου μίσησα. Για την ακρίβεια, ούτε καν θυμάμαι κάποια επίπληξη. Θυμάμαι όμως μια ήρεμη κουβέντα ότι εκεί που θα πάμε τώρα, δεν είναι ωραίο να φωνάζω -γιατί για όνομα του Θεού, παιδιά είναι, δεν είναι αγρίμια, δεν ΠΡΕΠΕΙ να φωνάζουν- και γιατί δεν είναι ωραίο να ενοχλούμε τους άλλους κάνοντας φασαρία ή τρέχοντας ανεξέλεγκτα.

Το θέμα αυτό αγγίζει λίγο το κομμάτι τού “δεν λέμε πάντα ναι στα παιδιά”. Τα παιδιά θέλουν όρια. Χρειάζονται όρια, γιατί έτσι νιώθουν περισσότερη ασφάλεια. Όπως δεν τους λέμε πάντα “ναι”, γιατί και η ζωή η ίδια δεν είναι μόνο “ναι”, έτσι πρέπει και να τα συνετίζουμε όταν χρειάζεται. Τα “όχι” δεν σε κάνουν κακό γονιό, σε κάνουν σωστότερο γονιό.

Δεν χρειάζονται φωνές και υστερίες από καμία μεριά. Η ηρεμία και η σωστή καθοδήγηση κάνουν θαύματα. Το να μάθεις στο παιδί σου καλούς τρόπους, την ευγένεια, την καλοσύνη, τη συγγνώμη, δεν είναι αντιπαιδαγωγικό νομίζω. Είναι ωραίο πράγμα να χτίζουμε την αλληλοκατανόηση και ένα πιο πολιτισμένο προφίλ στις επόμενες γενιές. Είναι ωραίο να υπάρχει μεταξύ μας συνεννόηση και να μην βρίσκουμε φθηνές δικαιολογίες για τις ανεύθυνες πράξεις μας -των γονιών πάντα, γιατί ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά.

Θα με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον egwthasoutapw