Πόσο συχνή είναι η λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού στα παιδιά;

Ο πόνος πάνω από τον ομφαλό που επιμένει για διάστημα άνω των 3 μηνών, η ναυτία ή η δυσπεψία μπορούν να οφείλονται στα παιδιά σε λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

Μερικές μελέτες συσχετίζουν τη λοίμωξη με την επίμονη σιδηροπενική αναιμία , το χαμηλό ανάστημα και την ιδιοπαθή θρομβοπενική πορφύρα , ωστόσο η συσχέτιση αυτή απαιτεί παραπέρα τεκμηρίωση. Στο μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της γης η λοίμωξη είναι ασυμπτωματική.

Πόσο συχνή είναι η λοίμωξη;

Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικής Γαστρεντορολογίας, Ηπατολογίας και Διατροφής η συχνότητα της λοίμωξης εξαρτάται από το βιοτικό επίπεδο και τις συνθήκες υγιεινής κάθε χώρας και αυξάνει με την ηλικία. Σε άτομα που ζουν σε χώρους όπου υπάρχουν κακές συνθήκες υγιεινής ή μένουν συνωστισμένο πολλές ώρες την ημέρα – π.χ. παιδιά που ζουν σε ιδρύματα- η συχνότητα είναι μεγάλη.
Σημαντικό ρόλο στη μόλυνση του παιδιού παίζει η οικογένεια, καθώς έχει αποδειχτεί η ενδοοικογενειακή διασπορά του μικροβίου, κυρίως από τους γονείς.

Στην Ελλάδα η συχνότητα της μόλυνσης από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού φθάνει σε ποσοστό 15-20% των παιδιών και έως 70% των ενηλίκων, πολλοί από τους οποίους δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Σε μερικές μελέτες, το ποσοστό της λοίμωξης σε ενήλικες με έλκος δωδεκαδακτύλου φθάνει μέχρι και σε ποσοστό 100%, ενώ στα παιδιά με έλκος, το ελικοβακτηρίδιο ανευρίσκεται σε ποσοστό περίπου 50%.

Το μικρόβιο εγκαθίσταται στο στομάχι, όπου προκαλεί φλεγμονή, και εάν δεν γίνει θεραπεία , παραμένει εκεί διά βίου.

Πώς γίνεται η διάγνωση της λοίμωξης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού;

Με τη χρήση επεμβατικών και μη επεμβατικών εξετάσεων:

Μη επεμβατικές εξετάσεις

• Με την ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων στον ορό. Η αξιοπιστία της εξέτασης αυτής, ωστόσο, δεν είναι ικανοποιητική στα παιδιά.
• Με τη δοκιμασία αναπνοής μετά τη λήψη ειδικού φαρμάκου. Η εξέταση αυτή συνιστάται να γίνεται σε παιδιά μεγαλύτερα των 6 ετών με επιβεβαιωμένη γαστρίτιδα από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού , πριν και μετά τη χορήγηση θεραπείας, για να ελέγχεται η επιτυχής εκρίζωση του μικροβίου.
• Με την ανίχνευση ειδικού αντιγόνου στα κόπρανα, με τη χρήση μονοκλωνικού αντισώματος.

Επεμβατικές εξετάσεις

• Με τη γαστροσκόπηση και τις βιοψίες στομάχου. Με την εξέταση αυτή μπορεί να τεθεί η διάγνωση γαστρίτιδας ή/και έλκους του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και να αποκλεισθούν άλλα αίτια επιγαστραλγίας. Η εξέταση του ιστού βιοψίας στο μικροσκόπιο επιβεβαιώνει τη φλεγμονή και αναδεικνύει το μικρόβιο.
• Με την ταχεία δοκιμασία ουρεάσης σε δείγματα βιοψίας στομάχου. Η αλλαγή του χρώματος από κίτρινο σε μπορντώ μετά την τοποθέτηση του υλικού της βιοψίας στομάχου, μαρτυρά την ύπαρξη του μικροβίου.
• Με την καλλιέργεια του ιστού της βιοψίας του στομάχου για έλεγχο της ευαισθησίας του μικροβίου στα αντιβιοτικά.