Το τεστ Apgar, που πήρε το όνομά του από την Virginia Apgar που το επινόησε το 1952, παραμένει μέχρι σήμερα η πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενη τεχνική για την αξιολόγηση της υγείας ενός νεογέννητου.
Η βαθμολόγηση στην κλίμακα Apgar (ή εξέταση Apgar) επιτρέπει την αξιολόγηση της κατάστασης του νεογέννητου τα πρώτα λεπτά της ζωής του έξω από τη μήτρα.Ο γιατρός ή η μαία υποδέχεται το μωρό κι έπειτα το εξετάζει και βαθμολογεί σε μια κλίμακα από το 0 έως το 2 τις εξής πέντε παραμέτρους:
τον καρδιακό ρυθμό, την αναπνοή, το χρώμα της επιδερμίδας, τον μυϊκό τόνο και τα αντανακλαστικά ( μια ρωμαλέα καρδιά με περισσότερους από 100 παλμούς βαθμολογείται με 2, ενώ μια πιο ευαίσθητη καρδιά βαθμολογείται με 0 ή 1).
Αν η συνολική βαθμολογία κυμαίνεται μεταξύ 8 και 10,η κατάσταση του μωρού είναι άριστη.Αν η βαθμολογία είναι μικρότερη από 7, τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Όπως μάλιστα αναφέρεται στο βιβλίο «Πρωτάρης μπαμπάς», εκδόσεις διόπτρα, η κλίμακα Apgar δεν μπορεί να προβλέψει μελλοντικά ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας του μωρού.Σε περίπτωση που η βαθμολογία είναι μικρότερη από 5, επεμβαίνει επειγόντως το ιατρικό προσωπικό. Αυτή η βαθμολογία σημειώνεται στο βιβλιάριο υγείας του παιδιού.
Φύλλο πρώτης εξέτασης- Κλίμακα Αpgar
Στο φύλλο πρώτης εξέτασης, ο παιδίατρος θα γράψει την ειδική βαθμολογία ου θα προκύψει από την εξέταση που θα κάνει στο νεογέννητο. Τα σημεία που εξετάζονται είναι πέντε:
- η καρδιακή συχνότητα
- η αυθόρμητη αναπνευστική δράση
- ο μυικός τόνος
- τα αντανακλαστικά
- το χρώμα
Αυτή η αξιολόγηση, θα γίνει δύο φορές. Μία, ένα λεπτό μετά τη γέννηση του μωρού και η δεύτερη μετά από πέντε λεπτά.
Διαβάστε επίσης
