Γράμμα στον πατέρα μου που δεν με ήθελε: «Σ' ευχαριστώ που με εγκατέλειψες»

Μέσα του νιώθει απόρριψη αλλά και ενοχές μήπως από δικό του λάθος τον …έδιωξε. Αλλα πάλι παιδιά, δεν θυμούνται καν τον ένα από τους δύο γονείς τους, καθώς έφυγαν όταν ήταν ακόμα πολύ μωρά.

Το γράμμα που θα διαβάσετε είναι ενός κοριτσιού με αποδέκτη τον πατέρα της που είναι κάπου εκεί έξω και θέλει να του στείλει το δικό της μήνυμα.

«Σ΄ευχαριστώ που με εγκατέλειψες όταν ακόμα ήμουν μικρή.

Σ΄ευχαριστώ που με απάλλαξες από τον πόνο να σε βλέπω να φεύγεις.

Σ΄ευχαριστώ που με άφησε να ζω με την καλύτερη μητέρα που θα μπορούσα να έχω.

Δεν σε απεχθάνομαι πια. Δεν νιώθω καν θυμό. Για καιρό αναρωτιόμουν ποια ήμουν. Ένιωθα να μου λείπει κάτι επειδή δεν γνώριζα το άλλο μισό του αίματός μου. Πίστευα ότι μπορούσες να καθορίσεις τη ζωή μου με κάποιο τρόπο. Έκανα λάθος. ΄

Εχω τη δική μου προσωπικότητα. Είμαι δυνατή και ικανή και σίγουρα δεν το χρωστάω σε σένα.

Γι' αυτό σ' ευχαριστώ που με εγκατέλειψες.

Στις πιο ευάλωτες στιγμές μου, αγωνίστηκα με το γεγονός ότι δεν με ήθελες. Θα μπορούσες να μες δεις να μεγαλώνω και να γίνομαι αυτό που είμαι σήμερα αλλά δεν το έκανες. Είχες την επιλογή να παραμείνεις στη ζωή μου, όμως την απέρριψες. Πίστευα ότι αφού ο ίδιος ο πατέρας μου δεν ήθελε να μου μιλάω ότι κάτι εγώ είχα κάνει λάθος.

Οχι. Αξίζω και μάλιστα πολλά.

Έχεις χάσει τόσα πολλά από τη ζωή μου. Από τον πρώτο μου χορό μέχρι την πρώτη ημέρα του κολλεγίου μου, και θα συνεχίσεις να χάνεις τα πάντα.

Δεν θα με δεις να αποφοιτώ από το πανεπιστήμιο, δεν θα περπατήσεις μαζί μου και δεν θα με δεις να ακολουθώ τα όνειρά μου.

Ποτέ δεν θα μπορέσεις να τα έχεις όλα αυτά πίσω και ειλικρινά δεν με νοιάζει πια.

Ολα όσα έχω περάσει, οι αγώνες που έχω δώσει με έφεραν εδώ που είμαι σήμερα και δεν παραπονιέμαι. Στις πιο ευάλωτες στιγμές μου, πάλευα μέσα μου με το γεγονός ότι δεν με ήθελες. Θα μπορούσες να μες δεις να μεγαλώνω και να γίνομαι αυτό που είμαι σήμερα αλλά δεν το έκανες.

Είχες την επιλογή να παραμείνεις στη ζωή μου όμως την απέρριψες.

Πίστευα ότι, αφού ο ίδιος ο πατέρας μου δεν ήθελε να μου μιλάει, κάτι εγώ είχα κάνει λάθος.

Οχι. Δεν έκανα κανένα λάθος.

Αξίζω και μάλιστα πολλά.

Έχεις χάσει τόσα πολλά από τη ζωή μου. Από τον πρώτο μου χορό μέχρι την πρώτη ημέρα του κολλεγίου μου, και θα συνεχίσεις να χάνεις τα πάντα. Δεν θα με δεις να αποφοιτώ από το πανεπιστήμιο, δεν θα περπατήσεις μαζί μου και δεν θα με δεις να ακολουθώ τα όνειρά μου.

Ποτέ δεν θα μπορέσεις να τα έχεις όλα αυτά πίσω και ειλικρινά δεν με νοιάζει πια.

Ολα όσα έχω περάσει, οι αγώνες που έχω δώσει με έφεραν εδώ που είμαι σήμερα και δεν παραπονιέμαι.

Πηγαίνω σε ένα καλό σχολείο, έχω τους καλύτερους φίλους, έχω μια καταπληκτική οικογένεια και αυτό είναι το μόνο που πραγματικά χρειάζομαι.

Όποιος κι αν είσαι, ελπίζω να το διαβάσεις αυτό.

Ελπίζω να καταλάβεις ότι έχεις χάσει μία από τις καλύτερες ευκαιρίες της ζωής σου. Θα μπορούσα να είμαι η κόρη σου, το κοριτσάκι σου.

Τώρα δεν είμαι κι ούτε θα γίνω ποτέ.

Γι' αυτό σ' ευχαριστώ που με εγκατέλειψες γιατί είμαι χαρούμενη. Πιστεύω στον εαυτό μου και καταλαβαίνω ότι δεν με καθορίζεις με κανένα τρόπο.Με έκανες να νιώθω πιο ισχυρή. Με βοήθησες να γίνω αυτή που είμαι σήμερα χωρίς καν να το γνωρίζεις.

Σ΄ευχαριστώ λοιπόν που με εγκατέλειψες.»

Πηγή:www.theodysseyonline.com