Ψυχολογία παιδιού: Πώς να μάθετε στο παιδί σας να διαχειρίζεται τον θυμό του
Η διαχείριση του θυμού και των απογοητεύσεων είναι ένα σημαντικό μέρος της ανάπτυξης ενός παιδιού, αλλά είναι ένα από τα πιο δύσκολα για τις μητέρες.
Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ γρήγορα. Το μωρό, που ήταν τόσο ευγνώμων απέναντι σας όταν το προστατεύατε και το ταΐζατε, τώρα που μαθαίνει να περπατά και να ανακαλύπτει τον κόσμο, θυμώνει μαζί σας γιατί δεν το αφήνετε να τραβά το τραπεζομάντηλο από το τραπέζι. Είναι μπερδεμένο και θυμωμένο, αντιδρά με άσχημο τρόπο και εσείς νιώθετε αδύναμες να το ηρεμήσετε και να το διαχειριστείτε.
Τι θα πρέπει να κάνετε για να βοηθήσετε ένα παιδί να καταλάβει πώς δεν μπορεί να έχει πάντα αυτό που θέλει και να διαχειρίζεται τον θυμό και την απογοήτευσή του;
Μην ξεχνάτε πως ένα παιδί είναι πάντα ένα παιδί και δεν μπορεί να κατανοήσει έννοιες που κατανοούμε οι ενήλικες. Να είστε σαφής στις οδηγίες σας και να του μιλάτε με απλό και κατανοητό τρόπο. Μην αφήνετε περιθώρια για διαφωνίες και διαπραγματεύσεις και προσφέρετέ του επιλογές που όμως οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα πείτε «Θα προτιμούσες να κάνεις μπάνιο ή ντους πριν πας για ύπνο;». Η λήψη σαφών οδηγιών και το να καταλαβαίνει ακριβώς τι του λέτε θα το κάνει να νιώσει μικρότερη απογοήτευση.
Μεγαλώνοντας
Το να μάθει να ακούει στο «όχι» και να διαχειρίζεται μικρές αποτυχίες – απογοητεύσεις στη ζωή του είναι ένα στάδιο της ανάπτυξής του. Σίγουρα θέλετε το παιδί σας να το βλέπετε χαρούμενο και στεναχωριέστε όταν εκείνο θυμώνει ή θλίβεται όμως το να το μάθετε να διαχειρίζεται την απογοήτευσή του – για κάτι που δεν συνέβη- θα βοηθήσει το παιδί σας να διαχειριστεί τον θυμό του και να δεχθεί την αποτυχία. Φυσικά, πολλοί καλοί γονείς αισθάνονται πολύ άσχημα να αρνηθούν ακόμη και μικρά πράγματα στα παιδιά τους, αλλά να θυμάστε ότι ο έλεγχος και ο χειρισμός των απογοητεύσεων είναι ένα πολύ καλύτερο δώρο από ό, τι άλλο μπορεί να σας ζητάει και ότι θα βοηθήσει το παιδί για το υπόλοιπο της ζωής του.
Αυτοέλεγχος
Ένα θυμωμένο και απογοητευμένο παιδί μπορεί να πει κάτι κακό, να ουρλιάζει, να σας χτυπήσει, να ρίχνει αντικείμενα και να κυλά στο πάτωμα σε θεαματικές κρίσεις που σας εκπλήσσουν, σας ανησυχούν και σας θυμώνουν. Ποτέ μην ξεχνάτε ότι είναι παιδί και είστε ενήλικας. Εάν χάσετε την ψυχραιμία σας, σιγουρευτείτε ότι είναι ασφαλής και υπό την επίβλεψη ενός άλλου ενήλικα, και απομακρυνθείτε για μια στιγμή. Θα ξεσπάσει και η δική σας ένταση και όταν επιστρέψετε στο παιδί θα βρείτε την υπομονή για να συζητήσετε ορθολογικά. Αυτές οι κρίσεις βοηθούν το παιδί σας να εκτονώσει μια προσωρινή οργή που δεν μπορεί ακόμα να εξηγήσει και να εξορθολογήσει. Επειδή αυτές οι απογοητεύσεις του φαίνονται ήδη ανυπόφορες καλό είναι να το μάθετε να διαχωρίζει πως δεν έχετε απορρίψει το ίδιο το παιδί και ότι θα είστε πάντα εκεί για εκείνο, ακόμα και όταν είναι θυμωμένο, για να το καθησυχάσετε και να το καθοδηγήσετε στο πώς να έχει αυτοέλεγχο.
