49% των γονιών νιώθει περίεργα όταν παίζει με το παιδί του - Ψυχολόγος απαντά γιατί συμβαίνει αυτό

Αν έχεις ποτέ νιώσει λίγο… αμήχανα όταν το παιδί σου σού ζήτησε να κάνεις «τη φωνή του δράκου» ή να γίνεις πειρατίνα στο σαλόνι, δεν είσαι μόνη. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Paw Patrol, σχεδόν ένας στους δύο γονείς (49%) νιώθει υπερβολικά αμήχανα για να συμμετάσχει σε φανταστικά παιχνίδια με τα παιδιά του, ενώ το 26% παραδέχεται πως αισθάνεται «χαζός» την ώρα που παίζει.

Από τα αστεία φωνητικά (17%) και τον χορό (19%), μέχρι τις στολές (21%) και το κρυφτό (14%), εκατομμύρια γονείς δυσκολεύονται να αφήσουν τον «ενήλικο» εαυτό τους στην άκρη και να παίξουν πραγματικά. Το αποτέλεσμα; Σχεδόν οι μισοί (43%) έχουν αρνηθεί να παίξουν με το παιδί τους, απλώς επειδή το παιχνίδι απαιτούσε «πολλή φαντασία».

Το παράδοξο της γονεϊκότητας: Πώς ο εγκέφαλος μετατρέπει το άγχος σε νόημα ζωής

Γιατί δυσκολευόμαστε να παίξουμε;

Η ψυχολόγος Dr Martha Deiros Collado εξηγεί ότι δεν φταίει η έλλειψη διάθεσης, αλλά ο τρόπος που λειτουργεί το μυαλό των ενηλίκων.

«Καθώς ωριμάζουμε, χάνουμε τη φυσική ευκολία να μπαίνουμε σε φανταστικούς κόσμους. Το παιχνίδι μάς φέρνει αντιμέτωπους με αμηχανία και αυτοσυνειδησία», λέει.

Περισσότεροι από τους μισούς γονείς (54%) δηλώνουν ότι δυσκολεύονται να «σκεφτούν παιδικά», ενώ 55% ζηλεύουν όσους φαίνονται πιο δημιουργικοί και αυθόρμητοι. Κι όμως, τα οφέλη είναι τεράστια: το 61% παρατηρεί ότι τα παιδιά τους είναι πιο χαρούμενα όταν παίζουν μαζί, και το 59% αισθάνεται πιο κοντά τους μετά το παιχνίδι.

Ποιες καθημερινές συνήθειες κάνουν τα παιδιά να νιώθουν ότι τα αγαπούν;

5 απλές ιδέες για να ξαναβρείς τη χαρά του παιχνιδιού

1. Όρισε «ώρα παιχνιδιού»
   Αρκούν 10 λεπτά. Κλείσε το κινητό , βάλε χρονόμετρο και αφιερώσου. Όταν ξέρεις ότι είναι μια μικρή, συγκεκριμένη στιγμή, χαλαρώνεις πιο εύκολα.
2. Άφησε το παιδί να πάρει τον ρόλο του σκηνοθέτη
   Μην προσπαθείς να εφεύρεις ιστορίες. Ακολούθησε το παιδί σου, άφησέ το να σε οδηγήσει στον κόσμο του. Για εκείνο, το σημαντικό είναι ότι είσαι εκεί.
3. Σκέψου το ως «χρόνο σύνδεσης», όχι «χρόνο παιχνιδιού»
   Αν η λέξη «παίζω» σου προκαλεί άγχος, άλλαξέ τη. Δεν προσποιείσαι — χτίζεις εμπιστοσύνη και κατανόηση .
4. Μην φοβάσαι να γελοιοποιηθείς
   Αν δεν κάνεις «σωστά» τη φωνή ή τον ρόλο, γέλα με αυτό! Το παιδί μαθαίνει πως το λάθος δεν είναι ντροπή αλλά μέρος της χαράς.
5. Να είσαι απόλυτα παρούσα
   Βγάλε τις οθόνες από τη μέση. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πότε τα κοιτάζεις πραγματικά και πότε όχι — και αυτό κάνει όλη τη διαφορά.

Πώς η ενσυνείδητη γονεϊκότητα χτίζει πιο δυνατούς δεσμούς με τα παιδιά μας;

Παίζοντας… μεγαλώνουμε κι εμείς

Η Dr Martha υπενθυμίζει:

«Τα παιδιά δεν χρειάζονται γονείς που τραγουδούν τέλεια ή παίζουν ρόλους άψογα. Θέλουν γονείς που είναι εκεί, ακόμα κι αν νιώθουν λίγο αστείοι».

Το παιχνίδι δεν είναι χάσιμο χρόνου. Είναι ο πιο φυσικός τρόπος αγάπης — μια γλώσσα χωρίς λόγια που ενώνει καρδιές. Άφησε, λοιπόν, το παιδί μέσα σου να βγει. Γιατί όταν παίζεις με το παιδί σου, δεν «κατεβαίνεις» στο επίπεδό του — ανεβαίνεις στο δικό του.

^{Πηγή: netmums.com / mirror.co.uk}