Τι σημαίνει «ποιοτική» παιδική φροντίδα; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή

Σε έναν κόσμο όπου η εύρεση οικονομικής και αξιόπιστης φροντίδας για τα παιδιά μας μοιάζει με κυνήγι θησαυρού, το ερώτημα γίνεται πιο πιεστικό από ποτέ: τι σημαίνει «ποιοτική» παιδική φροντίδα;

Για κάποιους, σημαίνει εκπαιδευμένοι και καλά αμειβόμενοι παιδαγωγοί. Για άλλους, σημαίνει απλώς ένα ασφαλές και στοργικό περιβάλλον όπου το παιδί νιώθει χαρά, ασφάλεια και σύνδεση. Στην πραγματικότητα, η απάντηση είναι πιο σύνθετη απ’ όσο φαίνεται.

Τα τελευταία χρόνια, πολιτείες των ΗΠΑ προσπαθούν να μετρήσουν την ποιότητα μέσω συστημάτων αξιολόγησης (QRIS), βασισμένα σε στοιχεία όπως τα πτυχία των εκπαιδευτικών, η καθαριότητα, η αναλογία παιδιών-φροντιστών, και οι διοικητικές πρακτικές. Όμως έρευνες δείχνουν ότι αυτά τα «αστέρια» δεν προβλέπουν πάντα καλύτερη ανάπτυξη στα παιδιά .

Οδηγός ευτυχίας: 7 πρακτικές για να δημιουργήσετε μια υγιή και ευτυχισμένη οικογένεια

Αυτό που μετρά περισσότερο; Οι ανθρώπινες σχέσεις.

Η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί: η ποιοτική φροντίδα χτίζεται πάνω στη σχέση μεταξύ παιδιού και φροντιστή. Όταν ένας ενήλικας είναι σταθερά παρών, στοργικός και ανταποκρίνεται στις ανάγκες του παιδιού , το βοηθά να αναπτύξει κοινωνικές, γλωσσικές και συναισθηματικές δεξιότητες που θα το συνοδεύουν μια ζωή.

Όμως η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Αν αυστηροποιήσουμε τα κριτήρια, κινδυνεύουμε να αποκλείσουμε γιαγιάδες, νταντάδες της γειτονιάς και μικρά κέντρα φροντίδας/ απασχόλησης που μπορεί να προσφέρουν ακριβώς αυτή τη ζεστή, προσωπική φροντίδα. Από την άλλη, χωρίς κάποιες βασικές προδιαγραφές, πώς θα διασφαλίσουμε την ασφάλεια και την εξέλιξη των παιδιών μας ;

5 λάθη των νέων γονιών που βλάπτουν τα παιδιά μας, σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς

Η λύση ίσως δεν είναι «ή το ένα ή το άλλο», αλλά περισσότερη ευελιξία και εμπιστοσύνη στις ανάγκες κάθε οικογένειας . Κάθε παιδί είναι μοναδικό – όπως και κάθε μητέρα. Ας σταματήσουμε να μετράμε την ποιότητα μόνο με νούμερα και ας αρχίσουμε να ακούμε περισσότερο τις καρδιές μας και τα ίδια τα παιδιά μας.

Γιατί, στο τέλος της ημέρας, η ποιοτική φροντίδα δεν είναι πολυτέλεια – είναι δικαίωμα. Και κάθε παιδί αξίζει να νιώθει ότι το βλέπουν, το ακούν και το αγαπούν.

^{Πηγή: vox.com}