«Κορίτσια της συγγνώμης…», γράφει ο Νίκος Συρίγος

Ο Νίκος Συρίγος έπεσε... πάνω σε ένα παλιό τραγούδι και κατάλαβε ότι άμα γίνεσαι μπαμπάς μέχρι και τα τραγούδια τα ακούς αλλιώς.

Νίκος Συρίγος
«Κορίτσια της συγγνώμης…», γράφει ο Νίκος Συρίγος

Κάθε φορά που μπαίνουμε στο αυτοκίνητο με τα κορίτσια, γίνεται καυγάς. Κι όσο μεγαλύτερη είναι η διαδρομή, τόσο μεγαλύτερος είναι ο καυγάς. Για το τι θα ακούσουμε. Βλέπετε, η Εύα θέλει ξένα, η Έλενα ότι θέλει η Εύα (όταν δεν είναι μαλωμένες), η Ειρήνη θέλει απλά να μην παίζουν ειδήσεις/αθλητικά κι εγώ (αφού απαγορεύεται η ενημέρωση) θέλω... Ρέμο. Κι όχι μόνο από εμμονή αλλά επειδή θεωρώ ότι τα τραγούδια του Αντώνη, είναι από αυτά που μπορώ να ακούσω με τα παιδιά, χωρίς να με πάρουν με τις... πατσαβούρες ή να με χαρακτηρίσουν «παππούλη». Α... Και για να μην του φλομώσω στο «σκουπίδι»... Εκτός κι αν το «είσαι αλλουνού, είμαι αλληνής, μην μας δει κανείς, μην μας δει κανείς» είναι κάτι άλλο...

Τις προάλλες που πήγαινα κάπου μόνος με το αυτοκίνητο, άρα άκουγα ότι ήθελα, έπεσα πάνω σε ένα τραγούδι από τα παλιά. Τα «γεροντίστικα» που θα έλεγε η Εύα... Το «Κορίτσια της συγγνώμης» των Κατσιμιχαίων. Και κατάλαβα πως όταν γίνεσαι μπαμπάς, ακόμη και τα τραγούδια τα ακούς διαφορετικά...

Τότε ίσως με τύψεις, τώρα σίγουρα με αγωνία. Για τις κόρες. Φοβάσαι μην πληγωθούν. Μην αντιμετωπιστούν από κάποιον σαν εσένα ως... κορίτσια της συγγνώμης. Σκέφτεσαι το πώς αντιμετώπισες εσύ αυτές τις... γκρίζες τις κοπέλες που σ’αγάπησαν και τρέμεις στη σκέψη μήπως το κάνει κάποιος στις κόρες σου. Κι ας είναι αυτό το παιχνίδι που δεν το αποφεύγει ποτέ κανείς... Ποιος δεν έφαγε «χυλόπιτα» στη ζωή του; Ποιος δεν άκουσε το «τελειώσαμε»; Ποιος δεν έπεσε σε τοίχο με χίλια; Πώς να προστατεύσεις τα κορίτσια από την ίδια τη ζωή; Γίνεται; Δεν γίνεται...

Όχι τίποτα άλλο αλλά και να τους το βάλω να το ακούσουν το τραγουδάκι, θα μου το τρίψουν στη μούρη σαν... γεροντίστικο. Λογικό. Το 1985 που το έγραψαν ο Χάρης και ο Πάνος δεν το έχουν ούτε σαν... ημερομηνία στο μυαλό τους. 30 χρόνια πίσω...

Κι ακόμη αντέχει το άτιμο! Ακόμη σε μαθαίνει... αισθήματα. Κορίτσια της συγγνώμης, συγγνώμη... Κι αν είστε νεράιδες της αγάπης, όπως λένε οι Κατσιμίχα, προστατεύστε τα κορίτσια μου από τους... κακούς! Κι ας ήμουν κι εγώ κάποτε ένας απ’αυτούς, που παίδεψε τις κόρες κάποιου άλλου... Παίδεψα και παιδεύτηκα. Το παιχνίδι που λέγαμε...

Α... Ακούστε και το τραγουδάκι... Κι ας είναι «γεροντίστικο»...

Νίκος Συρίγος- Διευθυντής Οnsports

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved