Γιατί είναι σημαντικό ο πατέρας να μην είναι μόνο «Μπαμπάς των γιορτών»
Συνεπιμέλεια και πατρότητα: Και ο μπαμπάς πρέπει να αναλαμβάνει ευθύνες επί ίσοις όροις με τη μαμά.
Αρκετός ντόρος έχει γίνει για την συνεπιμέλεια με τις γνώμες ακόμα και σήμερα να είναι κάπως διχασμένες. Κάποιες μητέρες κυρίως θεωρούν ότι είναι μία πολύ καλή απόφαση έτσι ώστε και ο πατέρας να έχει πιο ενεργό ρόλο στη ζωή του παιδιού του, ενώ κάποιες άλλες νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο του παιδιού τους ή ακόμη ανησυχούν θεωρώντας τον πρώην σύζυγο όχι και τόσο υπεύθυνο.
Γιατί ήταν σημαντικό να ψηφιστεί ο νόμος για τη συνεπιμέλεια;
Αν ανατρέξουμε σε έρευνες που έχουν γίνει σε πολλές χώρες στο συγκεκριμένο θέμα, θα δούμε ότι συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η συνεπιμέλεια τελικά είναι καλύτερη για τη ψυχολογία των παιδιών. Έχουν παρατηρηθεί χαμηλότερα επίπεδα παιδικού άγχους και κατάθλιψης, χαμηλότερη δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά και επιθετικότητα και γενικότερα λιγότερα προβλήματα στη παιδική συμπεριφορά. Στην εφηβική περίοδο η χρήση ουσιών (κάπνισμα, αλκοόλ, ναρκωτικά) επίσης παρουσιάζεται μειωμένη, ενώ σε όλες τις ηλικίες η σχολική απόδοση είναι καλύτερη, οι διαπροσωπικές σχέσεις, όπως και η σωματική υγεία.
Πόσο καλό μπορεί να κάνει στην ψυχική υγεία του παιδιού να υπάρχουν και οι δύο οι γονείς επί ίσοις όροις στη ζωή του;
Πρώτα από όλα, χρειάζεται να κατανοήσουν και οι δύο γονείς πως αν υπάρχουν μεταξύ τους διαφορές αφορούν μόνο στους ίδιους και όχι στα παιδιά τους. Είτε είναι αρεστό, είτε όχι, το παιδί έχει δύο γονείς και με αυτούς θα πορευτεί στη ζωή του. Χρειάζεται λοιπόν οι προσλαμβάνουσες να είναι θετικές για το ίδιο καθώς αυτό που έχει ανάγκη είναι η αίσθηση αποδοχής, αγάπης, σιγουριάς και ασφάλειας από την μητέρα και τον πατέρα του. Γνωρίζουμε αν όχι όλοι οι περισσότεροι, περιπτώσεις που η μητέρα αρνείται στον πατέρα το δικαίωμα να δει το παιδί του, να το πάρει στον χώρο του, προσπαθώντας να τον τιμωρήσει για τον χωρισμό τους, ακόμα και για να τον εκδικηθεί. Δυστυχώς όμως φαίνεται πως αυτές οι μανάδες – και δεν είναι λίγες – λειτουργούν εγωκεντρικά, σκεπτόμενες μόνο τον εαυτό τους και όχι το παιδί τους. Γνωρίζουμε επίσης περιπτώσεις όπου ο ένας γονιός ανταγωνίζεται τον άλλον για τον τίτλο του «καλύτερου γονιού», έναν τίτλο που όμως δεν υπάρχει. Κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε και αλάνθαστος!
Πόσο σημαντικό είναι και ο μπαμπάς να αναλαμβάνει ευθύνες και φροντίδα και χρόνο... να μην είναι μόνο μπαμπάς Πάσχα, Χριστούγεννα και καλοκαίρι;
Πόσο σημαντικό είναι γενικότερα ο γονιός να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, θα έθετα καλύτερα την ερώτηση. Τα γονικά καθήκοντα υπάρχουν όλο το χρόνο και όχι μόνο στις γιορτές και στις αργίες, ούτε λίγες μέρες το καλοκαίρι.
Το παιδί έχει ανάγκη τον πατέρα του όλο τον χρόνο. Είναι το ανδρικό πρότυπο, είναι εκείνος που θα μιμηθεί και θα αντιγράψει ή θα αποφύγει μεγαλώνοντας αν πρόκειται για αγόρι. Είναι επίσης το ανδρικό πρότυπο και για το κορίτσι που αύριο-μεθαύριο θα αναζητήσει, αισθανόμενη την αποδοχή, την σιγουριά, την αγάπη και την ασφάλεια από τον πατέρα, θα δημιουργήσει σχέσεις ποιοτικές ή μη. Και σίγουρα, δεν μπορεί να θεωρηθεί δοτικός και να εμπνεύσει τα παιδιά του ένας πατέρας που εμφανίζεται ως επισκέπτης λίγες μέρες τον χρόνο!
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
