Οι παππούδες παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της σχέσης των παιδιών με τις οθόνες

Οι γιαγιάδες και οι παππούδες αποτελούν εδώ και χρόνια βασικό στήριγμα για την ανατροφή των παιδιών. Σήμερα, μαζί με τα παραδοσιακά τους καθήκοντα, καλούνται να καθοδηγούν και τη σχέση των παιδιών με τις οθόνες.

Από κινούμενα σχέδια και βιντεοπαιχνίδια έως ατελείωτα βίντεο στο YouTube, οι παππούδες συχνά αποφασίζουν γρήγορα τι είναι κατάλληλο και τι όχι.

Και δεν πρόκειται μόνο για να κρατούν τα παιδιά απασχολημένα. Οι επιλογές τους σχετικά με τον χρόνο μπροστά στις οθόνες μπορούν να διαμορφώσουν τον τρόπο που τα παιδιά μαθαίνουν, σκέφτονται και περνούν τον χρόνο τους — και όπως δείχνει μια νέα μελέτη, αυτή η επιρροή είναι πιο σημαντική από ό,τι πολλοί συνειδητοποιούν.

Γιαγιάδες και παππούδες πέφτουν θύματα ψευδών ειδήσεων από AI – Πώς να τους προστατέψετε

Οι παππούδες ακολουθούν την καθοδήγηση των γονέων

Σήμερα οι παππούδες είναι πιο ενεργοί από ποτέ στη ζωή των παιδιών τους. Πολλοί φροντίζουν τα εγγόνια τους κάθε εβδομάδα ή ακόμα και καθημερινά. Με τόσες οθόνες γύρω τους, παίρνουν συνεχώς αποφάσεις για το τι μπορούν να βλέπουν ή να παίζουν τα παιδιά.

Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν αποφασίζουν μόνοι τους. Συνήθως ακολουθούν τους κανόνες που έχουν βάλει οι γονείς, μια πρακτική που οι επιστήμονες ονομάζουν «δευτερεύουσα διαμεσολάβηση».

Με απλά λόγια, οι γιαγιάδες και οι παππούδες διαχειρίζονται τον χρόνο των παιδιών μπροστά στις οθόνες εφαρμόζοντας τους κανόνες των γονιών. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι περιορίζουν τον χρόνο μπροστά στην οθόνη, παρακολουθούν μαζί τα προγράμματα ή απομακρύνουν τα παιδιά από κάποια παιχνίδια ή βίντεο που δεν είναι κατάλληλα.

Ο Νο.1 κανόνας που πρέπει να θέσουν οι γονείς για να καθορίσουν υγιή όρια με τους παππούδες

Ποιοι κάνουν τι

Η μελέτη διεξήχθη από καθηγητές του Rutgers University και του Ben-Gurion University of the Negev στο Ισραήλ και επικεντρώθηκε σε 267 ζεύγη γιαγιάδων και μητέρων παιδιών ηλικίας 4 έως 8 ετών. Οι γιαγιάδες απάντησαν σε τηλεφωνικές συνεντεύξεις, ενώ οι μητέρες συμπλήρωσαν διαδικτυακό ερωτηματολόγιο.

Οι ερευνητές χώρισαν τη χρήση οθονών σε δύο κατηγορίες:

Μη διαδραστική χρήση: παρακολούθηση προγραμμάτων, ταινιών ή βίντεο χωρίς ενεργό συμμετοχή.

Διαδραστική χρήση: βιντεοπαιχνίδια και άλλες δραστηριότητες που απαιτούν κλικ, κίνηση ή λήψη αποφάσεων.

Η ανάλυση έδειξε ότι οι γιαγιάδες (και οι παππούδες) παρεμβαίνουν περισσότερο στη μη διαδραστική χρήση παρά στη διαδραστική. Με άλλα λόγια, είναι πιο πιθανό να συζητήσουν για ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα παρά να παίξουν ένα παιχνίδι μαζί με το εγγόνι τους.

Πώς να μιλήσετε με τα παιδιά σας για τη σημασία και τη φροντίδα των ηλικιωμένων

Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές προσεγγίσεις

Παρά το ότι πολλοί παππούδες ακολουθούν τους κανόνες των γονέων, η κατάσταση δεν είναι πάντα απόλυτη. Το αν μια γιαγιά τηρεί τους κανόνες ή αν μια μητέρα ακολουθεί τις συμβουλές της δικής της μητέρας εξαρτάται από:

• τη σχέση μεταξύ των δύο γυναικών,
• την εμπιστοσύνη της γιαγιάς στην τεχνολογία,
• τον χρόνο που περνά με το παιδί,
• και το επίπεδο εκπαίδευσής της.

Κάποιοι παππούδες τηρούν αυστηρά τα όρια και τους κανόνες που έχουν βάλει οι γονείς, άλλοι πιο χαλαρά, ενώ σε ορισμένες οικογένειες η γνώμη της γιαγιάς έχει μεγάλη βαρύτητα και μπορεί να επηρεάσει ακόμη και τους κανόνες που δημιουργούνται αρχικά.

Η έρευνα δείχνει ότι οι παππούδες μπορούν να μειώσουν αρνητικές επιπτώσεις όπως βία, εκφοβισμό, ψευδείς πληροφορίες και στερεότυπα, ενώ παράλληλα ενισχύουν θετικές εμπειρίες, όπως μάθηση, δημιουργικότητα και συναισθηματική ανάπτυξη.

8 πράγματα που μόνο οι παππούδες και οι γιαγιάδες μπορούν να προσφέρουν στην οικογένεια

Συνεργασία γονέων και παππούδων

Οι κανόνες για τη χρήση των μέσων δεν μεταφέρονται αυτόματα από γονείς σε παππούδες. Η τήρησή τους εξαρτάται από τη σχέση, την άνεση με την τεχνολογία και τον χρόνο που περνούν μαζί.

Οι ερευνητές συνιστούν να υπάρχει συνεργασία και κοινή κατανόηση μεταξύ γονέων και παππούδων, ώστε να ενισχύεται η θετική χρήση των μέσων και να αποφεύγονται εσωτερικές αντιφάσεις. Συγκεκριμένα, καλό είναι να συμφωνούν σε κανόνες και να αποφασίζουν από κοινού πότε μπορεί να υπάρξουν αποκλίσεις.

Η πλήρης μελέτη δημοσιεύθηκε στο Journal of Aging Studies. Δείτε εδώ