«Έχεις μόνο 18 καλοκαίρια με τα παιδιά σου» - Γιατί αυτό πρέπει να μοιάζει με αντίστροφη μέτρηση;

Το έχεις ακούσει ή διαβάσει πιθανότατα καθώς χαζεύεις άσκοπα στα social media αντί να ασχοληθείς με εκείνο το βουνό από άπλυτα ρούχα.

«Έχεις μόνο 18 καλοκαίρια με τα παιδιά σου. Φρόντισε να τα αξιοποιήσεις στο έπακρο.»

Κάθε φορά που το βλέπω, νιώθω την πίεσή μου να ανεβαίνει λίγο. Όχι επειδή δεν αγαπώ τα παιδιά μου- τα αγαπώ. Πολύ. Οι κόρες μου είναι τώρα 5 και 7 χρονών και βρισκόμαστε σε εκείνα τα γλυκά, ενδιάμεσα χρόνια: δεν αλλάζω πια πάνες ούτε ζω με βάση τους μεσημεριανούς ύπνους, αλλά δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο προεφηβικό δράμα που ξέρω ότι με περιμένει γεμάτο με γυρίσματα ματιών και συναισθηματικές καταιγίδες.

Μαμά, δε χρειάζεται να πάρεις το λάπτοπ μαζί σου στις διακοπές

Αγαπώ τις δυο μου κόρες περισσότερο από οτιδήποτε μου έδινε χαρά μέχρι τώρα. Αλλά αυτή η φράση με τα «18 καλοκαίρια» μου φαίνεται σαν να πρέπει να νιώσεις ενοχές ώστε να "αναβαθμίσεις" το πακέτο μητρότητας.

Είμαι δασκάλα. Που σημαίνει ότι το καλοκαίρι είναι η μοναδική εποχή που μπορώ να μην ζω με πρόγραμμα. Δεν χρειάζεται να πίνω καφέ βιαστικά ενώ πηγαίνω τα παιδιά στο σχολείο και τρέχω να προλάβω συνεδρίαση στο σχολείο. Μπορώ να ανασάνω. Μπορώ να είμαι- όχι απλώς η μαμά που τα βγάζει πέρα με σαμπουάν και ευχές, αλλά η μαμά που έχει χρόνο να πει «ναι» σε μαραθώνιους στην πισίνα, εκδρομές σε φίλους και ξαφνικές επισκέψεις στη βιβλιοθήκη.

Η καλοκαιρινή εκδοχή του εαυτού μου είναι η μαμά που βλέπει την ώρα ύπνου σαν μια απλή σύσταση. Φτιάχνει pancakes Δευτέρα πρωί επειδή έτσι της ήρθε. Παίρνει παγωτίνια μαζί στην πισίνα και έχει την αυτοπεποίθηση ότι ίσως καταφέρει να διαβάσει το δικό της βιβλίο όσο τα παιδιά παίζουν ήρεμα. Φοράει σαγιονάρες και μεγάλα γυαλιά ηλίου και δεν αγχώνεται για ασύμμετρες κάλτσες. Αφήνει μάλιστα τα παιδιά να τρώνε καρπούζι στο μπαλκόνι, γιατί έχει τον χρόνο να το καθαρίσει.

Οικογενειακές διακοπές μαζί με τα παιδιά μας

Ξέρεις τι δεν είναι η καλοκαιρινή μαμά; Δεν είναι απλώς φύλαξη.

Δεν είμαι ένα διάλειμμα ανάμεσα στα σχολικά έτη. Ναι, κάνουμε ωραία πράγματα, αλλά δεν είμαι εδώ για να προγραμματίζω κάθε λεπτό ώστε να μετατραπεί σε μαγική ανάμνηση ζωής. Δεν ψάχνω στο Pinterest για καθημερινές θεματικές δραστηριότητες επειδή ένα reel με προειδοποίησε ότι μου μένουν μόνο 11 καλοκαίρια και πρέπει να το ζήσω στο έπακρο αλλιώς θα το μετανιώνω για πάντα.

Είμαι εδώ για να είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου- χαλαρή, ηλιοκαμένη, και επιτέλους με ανάσα μετά από 185 ημέρες διαχείρισης του χάους των άλλων.

Και ξέρεις τι; Οι κόρες μου αγαπούν αυτή την εκδοχή μου. Δεν χρειάζονται ένα γεμάτο πρόγραμμα. Χρειάζονται αργά πρωινά και «πικ νικ» με δημητριακά στο πάτωμα του σαλονιού. Χρειάζονται μια μαμά που έχει ενέργεια να γελάσει με αστεία και να παίξει Uno χωρίς να κάνει στο μυαλό της αξιολογήσεις μαθησιακών προγραμμάτων.

Οπότε όχι, δεν είμαι εδώ για τον πανικό των «18 καλοκαιριών».

Είμαι εδώ για την ποιότητα αντί για τις ενοχές.

Για την παρουσία αντί για την πίεση.

Μην αισθάνεστε ενοχές που δεν είστε «πολυάσχολη μαμά» αυτό το καλοκαίρι

Και για να είμαι ειλικρινής, αν παίξω σωστά τα χαρτιά μου, οι κόρες μου ίσως θέλουν να περάσουν και το 19ο, 20ό ή ακόμη και το 30ό τους καλοκαίρι με τον ίδιο τρόπο - καθισμένες σε μια βεράντα, πίνοντας λεμονάδα και γελώντας με τη μαμά τους.

Γιατί το να είσαι καλοκαιρινή μαμά δεν έχει να κάνει με το μέτρημα των χρόνων. Έχει να κάνει με το να απολαμβάνεις τις φακίδες, τα γέλια και τη χαλαρή, καθαρή χαρά του απλώς να «είσαι».

Και αν αυτό δεν είναι αρκετό… τότε ίσως το ίντερνετ απλά χρειάζεται να χαλαρώσει λίγο.