Μια μαμά γράφει για τα ξενύχτια της μητρότητας και στέλνει το δικό της μήνυμα συμπαράστασης
Η Jessica Urlichs το αφιερώνει σε όλους τους εξαντλημένους γονείς.
Πονάει η πλάτη μου γιατί έχω συνέχεια αγκαλιά το μωρό και καταρρέω από την αϋπνία.
Ακόμα και η ευγενική χειρονομία να μου φτιάξεις ένα φλιτζάνι καφέ με κάνει να θέλω να κλάψω.
Ξυπνάω κάθε 1-2 ώρες με το μωρό, η κόρη μου κοιμάται δίπλα μου επειδή "φοβάται τα ζόμπι". Ο σύζυγος κοιμάται με τον γιο μου στο άλλο δωμάτιο. Θυμίζει τσίρκο η όλη κατάσταση και οι διακοπές δεν βοηθούν.
Ακούγοντας το "μαμά" σε επανάληψη με κάνει να ανατριχιάζω, παρόλο που λατρεύω τη λέξη, αλλά όταν μου λέει "παίξε μαζί μου" θέλω απλά να κλείσω τα μάτια και όλα ως δια μαγείας να τακτοποιηθούν.
Προσπαθώ ωστόσο να διατηρώ την ψυχραιμία μου, επειδή ξέρω όλα όσα κάνουν ένα μωρό να ξυπνάει συνεχώς μέσα στη νύχτα. Κρατιέμαι γιατί παρά το πώς αισθάνομαι θέλω ακόμα να μπορώ να ανταποκρίνομαι στις ανάγκες του παιδιού μου παρότι το μόνο που θα ήθελα να φωνάξω είναι « είμαι πολύ κουρασμένη».
Τα γράφω αυτά για όσους είναι ξύπνιοι σήμερα στις 11μ.μ., στις 12:30 π.μ., στις 2:00 π.μ. και 4:00 π.μ. και μετά στις 6:00 πμ...
Για όσους θέλουν να είναι ευγενικοί γονείς αλλά δεν μπορούν να παραμείνουν ήρεμοι αυτήν ώρα...
Για όσους νιώθουν ότι δεν δίνουν αρκετά σε κανέναν αλλά συνεχώς προσπαθούν...
Για όσους δεν αντέχουν άλλη γκρίνια και ακόμα και η δική τους φωνή τους ενοχλεί...
Για όσους έχουν πει, "σταματήστε να φωνάζετε παρακαλώ" ενώ φωνάζουν οι ίδιοι...
Τους ενημερώνω ότι δεν είναι μόνοι.
Αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι. Ξέρω ότι περνάει.
Μπορείτε να πείτε ότι είναι εξουθενωτικό χωρίς να προσθέσετε "αλλά το αγαπώ και δεν θα το άλλαζα... ”
Το ξέρω. Το ξέρω.
Είμαι σε αυτό μαζί σας.
Πηγή: Instagtram /jessurlichs(ελεύθερη απόδοση)
