Χρήστος Συριώτης: Μπαμπά μου πες μου, γιατί με μεγάλωσες στα παρασκήνια των Θεάτρων;

Γράμμα στον πατέρα μου Θεόδωρο Συριώτη

Μπαμπά μου,
από καιρό ήθελα να σε ρωτήσω ορισμένα πράγματα , και δεν τολμούσα . Έτσι αποφάσισα να σου γράψω ένα γράμμα με τις απορίες μου .
Μπαμπά μου πες μου, γιατί με μεγάλωσες στα παρασκήνια των Θεάτρων;
Γιατί αντί να παίζω σε κάποια παιδική χαρά, έτρεχα ανάμεσα σε κοστούμια, κουίντες, σκηνικά και με «ρουφούσαν» αγκαλιές αμπιγιέζ και μακιγιαρισμένων Θεατρίνων,;

Πες μου, γιατί όταν μου έβγαλες από το στόμα την πιπίλα μου, αντί να ψελλίσω για πρώτη μου φορά λέξεις όπως : «Μαμά ή Μπαμπά» , σιγομουρμούριζα το χορικό που μελετούσες κάνοντας το πρόβα όλο το βράδυ πάνω από το προσκεφάλι μου ;
Πες μου Μπαμπά μου, γιατί τα καλοκαίρια αντί να κοιμάμαι στο παιδικό μου κρεβατάκι , κοιμόμουν ως τα ξημερώματα μαζί με τη μαμά μου στις κερκίδες του αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου;
Μπαμπά μου, γιατί τα παραμύθια που μου είπες δεν είχαν δράκους και νεράιδες , αλλά ήταν ιστορίες για τον Μινωτή , για την Μελίνα, την Παξινού, τον Κουν;
Γιατί μπαμπά μου, όλα τα παιδιά της γειτονίας μου έπαιζαν ποδόσφαιρο , και εγώ έστηνα στην αυλή μας σκηνικά και ετοίμαζα παραστάσεις;
Πες μου, γιατί ποτέ σου δεν παραπονέθηκες και ποτέ δεν μου είπες ποσό πολύ κουράζεσαι να κάνεις τη δουλειά του ηθοποιού, ενώ ταυτόχρονα μεγάλωνες μια οικογένεια χωρίς να της λείψει ποτέ τίποτα;
Πες μου πως καταφέρνεις πάντα να κάνεις χιούμορ ακόμη και στα πιο δύσκολα της ζωής ,και πάντα να χεις το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη;
Α! και τέλος, πες μου, πώς να σε ευχαριστήσω για όλα αυτά τα παραπάνω , που δεν περιμένω να μου τα απαντήσεις , απλά ήθελα να στα ρωτήσω.
Ξέρω πως η ζωή μας θα μας δώσει τις απαντήσεις που ζητάμε .
Μας τις έδωσε.
Μπαμπά μου σε αγαπώ και σε Θαυμάζω!
Ο Γιός σου που θα 'θελε πολύ να σου μοιάσει
Χρήστος Συριώτης