«Όχι, γιατί θέλω τα παιδιά μου να έχουν καλύτερη ζωή από τη δική μου!» Μια μαμά εξομολογείται

Από τη Μαργαρίτα Νικολάου

Άλλα αγκαλιά, άλλα στο καρότσι. «Δεν φοβάμαι να τα φέρω, για αυτά θα ψηφίσω όχι», μας είπε η κυρία Κατερίνα που ήταν εκεί με τα 4 παιδιά της και τον άνδρα της. Κάποιοι έπεσαν «να μας φάνε»! «Τι; Δημοσιογράφος; Είσαι σαν και αυτούς που προσπαθούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου;» μου είπε ένας κύριος βλέποντάς με να φωτογραφίζω και να συνομιλώ με γυναίκες και παιδιά!

Στάθηκα στη Χριστίνα, ένα νέο κορίτσι, συνομήλικό μου κάπου στα 30. Ήταν εκεί με τα δυο της παιδιά, τον άνδρα της, τους γονείς της και μερικές φίλες της μαμάδες. Πήγε για να φωνάξει δυνατά μαζί τους «Όχι!».

«Θέλω να μεταφέρεις όλα όσα θα σου πω!», μου είπε και συμφώνησα. Διαβάστε παρακάτω τι μου είπε και τι θέλει να πει σε όλους και όλες εσάς, που διαβάζετε αυτό το άρθρο:

«Όχι, γιατί θέλω τα παιδιά μου να έχουν καλύτερη ζωή από τη δική μου. Όχι, γιατί εγώ μπορώ να τα βγάλω πέρα με 50 ευρώ τη μέρα... δεν μοιάζω με τους μεγαλοκαταθέτες που ήθελαν ένα 500αρικο στην τσέπη για να νιώθουν άνετα. Όχι γιατί έχω συνηθίσει να στέκομαι σε ουρές για να πάρω το μισθό μου. Βλέπετε εγώ δεν έχω φίλους στην τράπεζα με εξυπηρετούν εκτός ουράς. Όχι, γιατί πριν ένα-δυο χρόνια ο κάδος έξω από το σπίτι μου είχε γεροντάκια που έψαχναν για καθαρό φαγητό.

Έχω μάθει να πεινάω γιατί από τις 20 του μήνα μέναμε «στεγνοί» εγώ και ο άντρας μου... ζούσαμε με τα ψιλά που αγοράζαμε γάλα και ψωμί για τα παιδιά. Όχι, όχι, όχι. Δεν θα τους περάσει. Όχι! Απο την αρχή θα φτιάξουμε τη χώρα μας και τον τόπο μας. Από την αρχή, για να ζήσουν τα παιδιά μου και τα παιδιά όλων των μαμάδων, καλύτερα.

Εγώ και όλοι οι μικρομεσαίοι Έλληνες μπορούν να ζήσουν με τα λίγα. Οι μεγαλοκαταθέτες όμως και οι υψηλόμισθοι, όχι. Ναι, θα ψηφίζουν αυτοί που φοβούνται να χάσουν την καλή τους ζωή. Αυτοί που φοβούνται μήπως δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν τα αγαθά τους. Αυτοί που φοβούνται μήπως το παιδί τους πάει σε δημόσιο σχολείο, επειδή δεν θα έχουν να πληρώσουν το ιδιωτικό.

Εγώ ένα θα πω και ελπίζω όλοι να με ακούσουν. Ναι, θα ψηφίσουν οι φοβισμένοι, ΟΧΙ θα ψηφίσουν όσοι δεν φοβούνται. Και πιστέψτε με οι περισσότεροι δεν φοβούνται. ΟΧΙ λοιπόν γιατί δεν φοβάμαι, ό,τι και αν μου ξημερώσει η επόμενη ημέρα!»