«Σκεφτόμαστε να χωρίσουμε. Είναι σωστό για το παιδί μας;»

Εύλογες ερωτήσεις από τους γονείς που μπορεί να μην μπορούν να συμβιώσουν πλέον αλλά ανησυχούν για τα παιδιά τους.

Ακόμη και σήμερα που το διαζύγιο δεν είναι πλέον στιγματισμός για την οικογένεια, το ζευγάρι δέχεται πιέσεις για να μην χωρίσει κυρίως από το στενό συγγενικό και φιλικό του περιβάλλον.

«Καλά εσείς, τα παιδιά σας δεν τα σκέφτεστε; Δεν φτάνει που πληγώνει ο ένας τον άλλον και εμάς μαζί, πρέπει να τα πληγώσετε και αυτά;».

Μία ερώτηση που όσο απλή και αν ακούγεται, προβληματίζει και γεμίζει ενοχές το γονιό. Ενοχές για το αν είναι «σωστός και καλός» απέναντι στο παιδί του, για το αν παίρνει τη σωστή απόφαση...

Σίγουρα πριν το ζευγάρι αποφασίσει ότι δεν μπορεί να έχει κοινή ζωή στην πορεία του χρόνου, έχει σκεφτεί αρκετά καλά τους λόγους για τους οποίους αυτό φαίνεται ανέφικτο. Όσο και αν λέμε ότι το παιδί πρέπει να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς, κυρίως όταν τα παιδιά είναι μικρά ή λόγω διαφορετικότητας, δεν είναι το διαζύγιο το χειρότερο που μπορεί να τους συμβεί. Όταν μάλιστα η σχέση έχει γίνει έντονα συγκρουσιακή, λέμε ότι η απόφαση του διαζυγίου ωφελεί και το παιδί περισσότερο.

Είναι καλύτερα να μεγαλώνει με χωρισμένους γονείς που το αγαπάνε και του το δείχνουν, παρά με γονείς που ασχολούνται με τους καυγάδες και τις φωνές τους ενώ παράλληλα το αγνοούν, γονείς που κατηγορούν ο ένας τον άλλον ακόμα και μπροστά του, γονείς που φαίνεται να χάνουν όχι μόνο τον αυτοσεβασμό τους αλλά και τον σεβασμό προς το παιδί τους. Πως θα μεγαλώσει αυτό το παιδί σε ένα εχθρικό περιβάλλον και θα έχουν μάλιστα και την απαίτηση να τους σέβεται σαν άτομα, σαν γονείς, να τους υπακούει και να τους θαυμάζει; τι μηνύματα του περνούν; τι πρότυπα του δίνουν; Τα μηνύματα της σύγκρουσης, της εχθρότητας, της βίας (λεκτικής ή ακόμη και σωματικής);

Τα μηνύματα της αποστασιοποίησης και της αδιαφορίας, της ψυχρότητας και της ανασφάλειας, όταν πρόκειται για ζευγάρια που δεν είναι εχθρικά και επιθετικά αλλά ζουν μέσα στην απόλυτη φαινομενική ηρεμία, με την απόσταση και την ψυχρότητα ανάμεσά τους; Αυτό θα μάθουν στο παιδί τους; Πως να είναι ψυχρό; Πως να μην ενδιαφέρεται στην αυριανή του ζωή για τον σύντροφό του; Οι περισσότερες έρευνες και μελέτες καταλήγουν στο ότι η συγκρουσιακή γονεϊκή σχέση θα δημιουργήσει και ένα συγκρουσιακό παιδί με ψυχολογικά προβλήματα.

Το διαζύγιο δεν είναι το τέλος του κόσμου. Η ζωή συνεχίζεται, οι ρυθμοί της δεν σταματούν. 'Όπως δεν σταματούν και οι ευκαιρίες για να ξαναφτιάξει ο γονιός την ζωή του με έναν άλλον σύντροφο. Αυτό που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, είναι ο κάθε γονιός να μην χρησιμοποιεί το παιδί του για να πληγώσει τον άλλον γονιό, ούτε για να εκμαιεύσει πληροφορίες για την ζωή του σήμερα.

Να προσπαθεί να το έχει ως προτεραιότητα, να του δίνει την απαραίτητη προσοχή, αγάπη, φροντίδα, τρυφερότητα και στοργή. Αν μάλιστα, καταφέρουν οι δύο γονείς να έχουν μία σχετικά καλή σχέση για χάρη του παιδιού τους είναι ότι καλύτερο μπορούν να του προσφέρουν σε αυτή την νέα τροπή της ζωής του.

Μαρίνα Μόσχα,
Σύμβουλος - Ψυχοθεραπεύτρια
Συνεργάτιδα του Ινστιτούτου Ψυχικής κ' Σεξουαλικής Υγείας