«Η κόρη μου θέλει ένα αδερφάκι»
«Μαμά πότε θα μου κάνεις αδερφάκι;» με ρώτησε η κόρη μου εντελώς ξαφνικά πριν μερικές μέρες. Από τότε όμως το ζητά επίμονα. «Μαμά πότε θα φουσκώσει η κοιλίτσα σου;», «Μαμά, θέλω ένα αγοράκι αδερφάκι, πότε θα μου το φέρεις;».
Γράφει η Μαργαρίτα Νικολάου
Δεν ξέρω, για εσάς πάντως εμένα μου φαίνεται πολύ πιεστικό όλο αυτό. Έτσι λοιπόν προσπάθησα με τον τρόπο μου να της εξηγήσω ότι ένα μωρό δεν έρχεται όποτε το ζητήσουμε αλλά χρειάζεται αρκετός χρόνος. «Ένα μωράκι χρειάζεται φροντίδα» της είπα, «όταν θα είμαστε έτοιμοι με τον μπαμπά, θα σου φέρουμε ένα αδερφάκι».
Η απάντησή της όμως, ήταν αποστομωτική. «Μαμά δεν είναι δύσκολο να φροντίζεις ένα μωράκι δεν βλέπεις εγώ πώς φροντίζω τη Nenuco μου;». Η αλήθεια είναι πώς η Νικόλ από τη μέρα που της έφεραν αυτό το μωράκι με την κούνια του, βλέπετε ο «Άι Βασίλης» μας έφερε φέτος το Nenuco νάνι νάνι, δεν το έχει αφήσει από τα χέρια της. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η Nenuco είναι το μόνο μωράκι κούκλα που έχει δεθεί μαζί της και παίζει σχεδόν όλη την ώρα.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση, το πώς ταΐζει με το μπιμπερό το μωράκι της, το πώς του βάζει την πιπίλα όταν δήθεν κλαίει για να το ηρεμήσει και το πώς κάθεται στο δωμάτιό της να λέει με τις ώρες παραμύθια. Όταν δε, είναι η ώρα για ύπνο ακόμη και η Nenuco ακολουθεί τη δική της ρουτίνα. Πίνουν μαζί γάλα, κάνουν μαζί μπάνιο και όταν έρχεται η ώρα του ύπνου δίνω ένα φιλί στη Νικόλ και ένα φιλί «υποχρεωτικά» στη Nenuco.
Να σας πω την αλήθεια, με τον σύζυγό μου είχα τρομερό πρόβλημα ύπνου της μικρής. Είχε συνηθίσει να κοιμάται με τον μπαμπά κάθε βράδυ, αλλά από τη μέρα που βάλαμε το κρεβατάκι της κούκλας δίπλα στο δικό της κρεβάτι, δεν μας έχει ανάγκη πια, γιατί όπως είπε χαρακτηριστικά και η μικρή στον άντρα μου ένα βράδυ, «Μπαμπά, φύγε... Θα ξυπνήσεις το μωρό μου!».
Θέλω πολύ ένα δεύτερο μωρό αλλά όλοι γνωρίζουμε πώς αυτό είναι κάτι που δεν προγραμματίζεται και δεν έρχεται όποτε εμείς το θέλουμε. Ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός, να κάνω και ένα δεύτερο παιδί για να έχει αδερφάκι η κόρη μου. Είναι δύσκολο να είσαι μοναχοπαίδι και το ξέρω καλά γιατί και η ίδια είμαι μοναχοπαίδι! Δεν σας κρύβω όμως πώς πολλές φορές, υπάρχουν στιγμές που θα ήθελα να είχα μια αδερφή ή έναν αδερφό να μοιράζομαι τις χαρές μου και τις λύπες μου. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο θέλω να έχει ένα αδερφάκι η Νικόλ. Για να μην είναι μόνη της. Το κενό του αδερφού ή της αδερφής δεν μπορούν να το συμπληρώσουν ούτε φίλοι ούτε ξαδέρφια.
Μέχρι τότε είμαι σίγουρη πώς η Νικόλ θα είναι έτοιμη να με βοηθά με τη φροντίδα του μωρού μας όταν έρθει, μιας και η Nenuco μας, την «εκπαιδεύει» μια χαρά!
