Ο Κρόνος με τον Χείρωνα στήνουν τον καμβά κι ο Άρης με τον Πλούτωνα οδηγούν τα βήματά σου.
Στέκεις φυλακισμένος σε πολυκαιρισμένο κάδρο, φτιαγμένο από όλα αυτά που κάποτε σε στήριξαν μα τώρα πια μοιάζουν με αλυσίδες στα πόδια σου. Το χρέος, η τιμή, το καθήκον… Εγκλωβίστηκες στις υποσχέσεις που έδωσες. Στην παράδοση που σε γαλούχησε, στην επίπλαστη ασφάλεια του κάστρου σου. Οι ουράνιοι τεχνίτες σου παρέδωσαν αυτό που ζήτησες κι εσύ έμεινες πια να σέρνεις το βήμα σου μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Βαρέθηκες, κουράστηκες…
Τα ηλιοφώτιστα όνειρά σου για ελευθερία σκιάχτηκαν από τα όρνια της ανάγκης και της οργής. Η αθωότητά σου αρρώστησε βαριά από ψυχές, πνιγμένες στο μίσος και την άγνοια, αυτές που επειδή δεν μπορούν να σε φτάσουν επιδιώκουν να σε καταβροχθίσουν.
Κάποτε τις εξόρισες στα Τάρταρα μα να που τώρα ξεπηδούν από τα υπόγεια της ψυχής σου.
Τόνοι βρωμιάς αναδύονται επάνω στην επιτηδευμένη λευκότητά σου. Άγρια θηρία σε περιβάλλουν κι οι βρυχηθμοί τους σε τρομάζουν. Θηρία με ανθρώπινη μορφή που όμως έζησαν για καιρό στον κάτω κόσμο κι ασχολούνται μόνον με αυτά που προστάζει μια πρωτόγονη φύση. Όντας φοβισμένα κι οργισμένα βιάζονται να δαγκώσουν, να σκίσουν, να σκοτώσουν, αφού είναι ο μόνο που ξέρουν να κάνουν.
Διαβάστε περισσότερα στο Astrology.gr
