Χουρέμ: «Aγάπησα έναν άντρα που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε», το πρώτο μέρος της συγκλονιστικής συνέντευξης

Είμαι στο Βερολίνο με την Μεριέμ Ουζερλί. Πάμε στα δικά της μέρη. Το Βερολίνο είναι γεμάτο κόσμο, σφύζει από ζωή. Κάποιοι χορεύουν ταγκό στους δρόμους, άλλοι κάνουν ηλιοθεραπεία στο γκαζόν. Η Μεριέμ δεν είναι πια η Χουρέμ, δεν είναι σταρ. Εκεί δεν είναι διάσημη. Είναι μια 31 έτους γυναίκα όπως όλες οι άλλες. Με πήγε σε πάρκα και καφέ. Μου έδειξε το σπίτι της και μου διηγήθηκε εκείνα τα 3 χρόνια που έζησε στην Τουρκία. Ο σκοπός της δεν είναι να στενοχωρήσει κανέναν. Απλά θέλει να πει την ιστορία της και να ανοίξει μια καινούργια σελίδα στην ζωή της. Εγώ πάντα τη θεωρούσα ειλικρινή. Διαβάστε την ιστορία της να δούμε τι θα αισθανθείτε και εσείς.

Τον Μάιο έφυγες άρον άρον από την Τουρκία. Μαζί με εσένα μπήκε στην ζωή μας ο όρος «burned out syndrome», το πρόβλημα της υγείας σου. Σε ποιο στάδιο είναι η θεραπεία σου; Συνεχίζεται;

Ναι συνεχίζεται. Αλλά οι πιο δύσκολες μέρες πέρασαν. Είμαι καλύτερα τώρα. Έκοψα τα μαλλιά μου, σκούρυνα το χρώμα, γύρισα πίσω στη φυσιολογική μου κατάσταση. Άρχισα να ανεβαίνω πάλι στο ποδήλατό μου. Η θεραπεία μου θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος αυτού του έτους.

Τι θεραπεία έκανες;

Τις πρώτες 15 μέρες ήμουν σε συνεχή ιατρική παρακολούθηση. Για να με συνεφέρουν αρχικά χρησιμοποιούσαν χημικά φάρμακα και στη συνέχεια φυτικά.

Ακόμα και τώρα όλη η Τουρκία περιμένει να γυρίσεις πίσω. Υπάρχει τέτοια πιθανότητα;

Αυτή την στιγμή όχι , ίσως του χρόνου. Ποιος ξέρει... Αλλά να γυρίσω για την «Χουρέμ» τώρα πια είναι δυνατόν...

Στο Βερολίνο νιώθεις πιο ασφαλής;

Στην αρχή όχι. Όσο ήμουν στην κλινική για θεραπεία, χτυπούσε το κουδούνι και τρόμαζα. «Ήρθαν από την Τουρκία, θα με πάρουν και θα με πάνε πίσω», έλεγα. Ήμουνα τόσο μπερδεμένη. Άλλωστε γι' αυτό έφυγα και ήρθα στη Γερμανία. Και στην Τουρκία υπάρχουν πολύ καλοί γιατροί και νοσοκομεία, αλλά εμένα η μητρική μου γλώσσα είναι τα Γερμανικά. Η κατάστασή μου ήταν τόσο επικίνδυνη που επιβαλλόταν κάποιος να με καταλάβει.

Γιατί όταν ειπώθηκε για εσένα ότι ζητάς παραπάνω χρήματα για να επιστρέψεις δεν είπες ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα;

Μα βγήκαν τόσες πολλές ειδήσεις για εμένα. Κάθε μέρα 10 διαφορετικές. Εγώ ήμουν ξάπλα στο κρεβάτι της κλινικής, δεν είχα δύναμη να απαντήσω σε καμία φήμη...

Το να αφήσει μια σειρά και να φύγει δεν είναι κακή φήμη για έναν ηθοποιό;

Και πολύ μάλιστα. Κι εγώ αν δεν ήμουν υποχρεωμένη δεν θα το έκανα ποτέ. Είχαν μείνει μόνο τέσσερα επεισόδια. Αλλά δεν ήμουν σε κατάσταση να παίξω ούτε καν σε αυτά! Ήμουν τόσο άσχημα. Δεν μπόρεσα να το κάνω.

Εδώ στο Βερολίνο πώς είναι η ζωή σου;

Πλέον δεν είμαι η Χουρέμ. Είμαι πάλι εγώ. Η παλιά Μεριέμ. Έπρεπε να αποχαιρετήσω την Χουρέμ. Δεν γινόταν ακόμα να κοιτάω τον καθρέπτη και να βλέπω αυτήν και όχι εμένα. Γι' αυτό άλλαξα και εμφάνιση.

Ο ρόλος της Χουρέμ ήταν αυτός που σε επηρέασε περισσότερο στη ζωή σου;

Οπωσδήποτε.

Τι διαφορές εντόπισες μεταξύ της ζωής στην Γερμανία και της ζωής στην Τουρκία;

Εδώ είναι το σπίτι μου... Οι φίλοι μου, η οικογένειά μου. Ξέρω τις γειτονιές αυτής της πόλης όπως την παλάμη του χεριού μου, νιώθω καλά εδώ. Εδώ δεν είμαι διάσημη, είμαι η οποιαδήποτε. Υπάρχει κι αυτή η άνεση. Δεν είμαι σταρ. Είμαι μια ελεύθερη γυναίκα 31 ετών που σε έξι μήνες θα γίνει μαμά.

Οι άνθρωποι στη Γερμανία ξέρουν ότι είσαι τόσο διάσημη στην Τουρκία;

Όχι. Κάποιοι ξέρουν ότι παίζω σε μια σειρά. Σε κάποιους έχω πει «θα σας δώσω dvd να με δείτε» αλλά όλο το ανέβαλα. Ζω ξανά μια αληθινή ζωή. Η ζωή που ζούμε σαν σταρ στην πραγματικότητα είναι εικονική.

Έχεις συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώσεις μόνη σου το παιδί σου;

Ναι. Καμιά φορά φοβάμαι. Το πιο εύκολο πράγμα θα ήταν να κάνω έκτρωση. Αλλά τα ωραία πράγματα που θα ζήσω με το μωρό μου, αξίζουν τον κόπο. Υποθέτω ότι κι εγώ θα βρω στο μέλλον κάποιον σύντροφο που να μπορώ να συνεννοηθώ και να ζήσουμε μαζί.

Πού σκέφτεσαι να μεγαλώσεις το παιδί;

Αν η φιλοσοφία της ζωής μας, τα πιστεύω μας, η οπτική μας γωνία ήταν ίδια με τον Τζαν, θα μπορούσα για το παιδί ακόμα και να ζήσω στην Τουρκία. Αλλά επειδή δεν είναι έτσι, το πιο πιθανό είναι να ζήσω Γερμανία. Με κάποια χρήματα που είχα κερδίσει από την σειρά, είχα αγοράσει ένα μικρό διαμέρισμα στο Βερολίνο. Μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος, αποφάσισα να πάρω ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα. Μετά από αυτή την συνέντευξη θα γραφτούν και θα ειπωθούν πολλά για εμένα, αλλά δεν θα κάνω τίποτα γιατί θέλω να περάσω μια ήρεμη εγκυμοσύνη. Δεν μπορώ να απαντάω σε κάθε φήμη. Εγώ ξέρω την αλήθεια, ο Θεός την ξέρει κι αυτό μου φτάνει. Έχω στρεσάρει το μωρό μου αρκετά με τόση αρνητική ενέργεια. Δεν θέλω να το επιβαρύνω άλλο.

Υπάρχει η πιθανότητα μια μέρα να τα ξαναβρείτε με τον πατέρα του παιδιού; Να είστε πάλι μαζί;

Το να συγχωρείς είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την ζωή. Όλοι μας πρέπει να συγχωρούμε. Αλλιώς είναι πολύ μεγάλο βάρος για εμάς ως ενέργεια. Και βέβαια θα συγχωρέσω τον Τζαν. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να είμαστε ξανά μαζί.

Είναι αλήθεια ότι έκανες απόπειρα αυτοκτονίας;

Ναι, είναι αλήθεια.

Πότε;

Στα βραβεία τηλεόρασης της Αττάλειας. Το βραβείο που κέρδισα το πέταξα στο δωμάτιό μου, στο ξενοδοχείο. Το κομμάτιασα, ήμουνα τρελαμένη, κόπηκα παντού.

Ήσουν μόνη στο δωμάτιο;

Όχι, ήταν ο Τζαν μαζί μου. Θέλησα να πηδήξω από το μπαλκόνι γιατί η τελευταία μου λύση ήταν να φύγω, να εξαφανιστώ, να πεθάνω. Θέλησα να αυτοκτονήσω για να γλυτώσω. Είχε αρρωστήσει το μυαλό μου.

Πώς έφτασες σε αυτό το σημείο;

Επαγγελματική ζωή, προσωπική ζωή.. Ήρθαν όλα απανωτά. Δεν μπόρεσα να σηκώσω στις πλάτες μου το βάρος όλων αυτών που έζησα.

Αυτό που πάτησε τη σκανδάλη ήταν όσα έζησες στην προσωπική σου ζωή;

Όχι, δε μπορώ να θεωρώ υπεύθυνο ένα μόνο άτομο για όσα έζησα.. Θα ήταν λάθος. Δεν δημιούργησα ένα ζεστό σπιτικό περιβάλλον για τον εαυτό μου. Θέλησαν να μου νοικιάσουν σπίτι, δεν το δέχθηκα. Από την στιγμή που πήγα στην Τουρκία έκανα και εγώ πολλά λάθη. «Όχι θα βολευτώ στο ξενοδοχείο», τους είπα. Ήταν λάθος. Ξεκίνησα να δουλεύω σαν μηχανή. Η πρώτη σεζόν πέρασε πολύ βαριά. Ακόμα δεν είχαμε βρει τους ρυθμούς μας. Δεν είχαμε ένα πρόγραμμα. Όσο και να λέω ότι είμαι Τουρκάλα, στην πραγματικότητα είναι μια κουλτούρα που δεν την γνωρίζω, μια γλώσσα που δεν την ξέρω. Η αϋπνία σου καταστρέφει την ψυχολογία. Εγώ πάνω στη δουλειά είμαι τελειομανής.. Δεν ήθελα να ξεχνάω τους διαλόγους. Αυτό που οι Τούρκοι ηθοποιοί τελείωναν σε μισή ώρα, εγώ το δούλευα μέχρι το πρωί. Κάποια στιγμή αρρώστησε η Μεράλ (σ.σ η σεναριογράφος της σειράς). Όσο ήταν άρρωστη, το σενάριο συνέχεια άλλαζε. Οι τοποθεσίες άλλαξαν. Δεν φταίει κανείς γι' αυτό, αλλά ταλαιπωρηθήκαμε ως ομάδα. Ζήσαμε βαριές καταστάσεις. Όσο κόσμο και να είχα γύρω μου, εγώ ήμουν πολύ μόνη.

Φίλους δεν είχες;

Είχα αλλά ουσιαστικά δεν είχα. Η πραγματική φιλία και η εμπιστοσύνη δεν υπήρχαν. Είμαι ευαίσθητη. Έτσι είμαι φτιαγμένη. Ίσως γι' αυτό καμιά φορά μπορώ να παίζω καλά. Μπαίνω μέσα στον ρόλο. Και η Χουρέμ είναι ένας πολύ δύσκολος ρόλος, στην πραγματικότητα πολύ μακριά από εμένα. Δεν λέω ότι αυτή είναι δυνατή κι εγώ αδύναμη. Έχω κι εγώ τις δυνατές πλευρές μου, αλλά εγώ και η Χουρεμ είμαστε δύο τελείως διαφορετικές γυναίκες. Δεν ήταν εύκολο να προσπαθώ να είμαι εκείνη. Αλλά εγώ της έδωσα μέχρι και την τελευταία μου ανάσα, έζησα για την Χουρέμ. Γι' αυτό και όταν βλέπω φωτογραφίες της επηρεάζομαι, ταρακουνιέμαι. Βάζω αμέσως τα κλάματα. Το πρόβλημά μου είναι ότι εξαφάνισα τελείως την Μεριέμ. Τρία χρόνια πραγματικά έζησα ως Χουρέμ. Και τους τελευταίους μήνες πλέον δεν βρήκα την δύναμη να την κάνω να ζήσει άλλο. Αυτό με ταλαιπώρησε πολύ. Γιατί μέσα μου ήμουν άδεια. Εγώ είμαι γυναίκα και όπως όλες οι γυναίκες έτσι κι εγώ ονειρεύτηκα έναν άντρα που θα έρθει στη ζωή μου και θα με συμπληρώσει. Επηρεάστηκα πολύ από κάποιον στην Τουρκία. Αυτός ούτε θα το έχει πάρει είδηση. Ήταν πλατωνικά τα αισθήματά μου. Φυσικά δεν έγινε τίποτα. Η μοναξιά μου συνεχίστηκε. Εγώ στην πραγματικότητα έψαχνα να βρω εμπιστοσύνη, ασφάλεια. Κάποιον που να μπορώ να ακουμπήσω πάνω του και να νιώθω καλά.

Και δεν μπόρεσες να βρεις;

Όχι, δεν μπόρεσα. Υπάρχουν πολλές γυναίκες στην κατάστασή μου. Υπάρχει μια ανισόρροπη ενέργεια στις σχέσεις άνδρα και γυναίκας στην Τουρκία, μια παράξενη σεξουαλική ενέργεια και είναι πιο δύσκολο να είσαι γυναίκα εκεί. Δεν μπορείς να εμπιστευτείς, δεν μπορείς να καταλάβεις τι περνάει από το μυαλό των ανθρώπων, δεν είναι όπως φαίνονται οι άνθρωποι εκεί. Συνέχεια πρέπει να προστατεύεις τον εαυτό σου. Εγώ στην Γερμανία έχω φίλους από όλες τις τάξεις. Αλλά στην Τουρκία αυτό δεν γίνεται, δεν μπορεί να γίνει. Ή θα είσαι φίλος με την αφρόκρεμα ή με αυτούς στα καφενεία του Τζιχανγκίρ (σ.σ φτωχική γειτονία). Είναι ένα σύστημα κάστας. Όλα αυτά με ταλαιπώρησαν. Ζορίστηκα, πάλεψα. Το θέμα της κουλτούρας δε μπόρεσα να το λύσω με τίποτα.

Υ.Γ: Αύριο θα σας παρουσιάσουμε αποκλειστικά το δεύτερο μέρος της συγκλονιστικής συνέντευξης.