Μαμάδες, σταματήστε να ζητάτε συγγνώμη γιατί το σπίτι σας είναι ακατάστατο
Αυτή τη στιγμή, στο σπίτι μου επικρατεί χάος. Το πλυντήριο πιάτων "περιμένει" κάποιον να το αδειάσει, τα πιάτα του πρωινού είναι βρώμικα μέσα στο νεροχύτη και μια κατσαρόλα μουλιάζει στο νερό.
Ο καναπές είναι γεμάτος από καθαρά ρούχα που πρέπει να σιδερωθούν και τα καλύμματα σέρνονται στο πάτωμα. ΄Ολα αυτά δεν θα ήταν τόσο φοβερά αν ένας φίλος δεν μου έστελνε μήνυμα ρωτώντας αν μπορεί να περάσει από το σπίτι για να αφήσει ρούχα για τα παιδιά. Μπορούσα να πω όχι σε τέτοια προσφορά;
Πριν από μερικά χρόνια, θα ζητούσα συγγνώμη για το χάος που θα αντίκρυζε ο φίλος μου. Θα του εξηγούσα με κάθε λεπτομέρεια τους λόγους που το σπίτι ήταν σε αυτά τα χάλια. Ξέρεις τι άλλο θα έκανα; Θα ζητούσα συγγνώμη ακόμα κι αν το σπίτι μου ήταν καθαρό. θα τακτοποιούσα τα πάντα πριν έρθουν οι φίλοι μου και θα ζητούσα ξανά συγγνώμη αν είχα ξεχάσει κάτι να κάνω.
Δεν είμαι σίγουρη γιατί ένοιωθα την ανάγκη να απολογηθώ.
Φανταζόμουν ότι οι άλλες γυναίκες είχαν το σπίτι τους πιο καθαρό και τακτικό από το δικό μου; Ανησυχούσα ότι θα με επικρίνουν για το σπίτι μου; Νομίζω ότι είχε να κάνει αποκλειστικά με μένα και την ανάγκη μου να αποδείξω ότι έχω τα πάντα υπό έλεγχο, ακόμα και σε συνθήκες χάους. Και αυτό μου έγινε συνήθεια.
Αποφάσισα να σταματήσω να ζητώ συγγνώμη. Το ίδιο πιστεύω πρέπει να κάνετε κι εσείς.
Πριν από μερικά χρόνια, μαζι με το γιο μου πήγαμε να παίξει σε ένα φιλικό σπίτι. Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμασταν το σπίτι τους. Είχαν μόλις μετακομίσει και η μαμά έβαφε το υπνοδωμάτιο. Τα παιδιά της έτρεχαν στο σπίτι πηδώντας πάνω από τα παιχνίδια ενώ τα χρώματα και τα κιβώτια με τα πράγματα ήταν διάσπαρτα σε όλο το σπίτι.
Δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί. Είπε απλά ότι «θα βάψω σήμερα το δωμάτιο. Είμαι τόσο ενθουσιασμένη για το πώς θα γίνει.»
Τα τελευταία δύο χρόνια έχω ξαναπάει αρκετές φορές στο σπίτι τους και το έχω δει σε διάφορες φάσεις: τακτοποιημένο στην πένα, ακατάστατο, ακόμα και βρώμικο. Σε καμία από όλες αυτές τις φάσεις η μαμά δεν απολογήθηκε. Και γιατί να το κάνει άραγε;
Δεν είναι τα σπίτια μας ίδια; Ακατάστατα και χαοτικά όταν παίζουμε με τα παιδιά μας, όταν παρακολουθούμε τηλεόραση τρώγοντας στο σαλόνι ή όταν κάποιος είναι άρρωστος στο σπίτι;
Λοιπόν, δεν πρόκειται να ζητάω συγγνώμη ή να απολογούμαι πια. Θα ζήσω στο σπίτι μου όπως θέλω εγώ, χωρίς να με ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα και κόβοντας μια και καλή τη συνήθεια να ζητώ συγγνώμη για το χάος!
Για την υπογραφή Anne MetzAnne Metz
