Το να ξαπλώνεις με τα παιδιά σου μαζί στο κρεβάτι δεν είναι μια κακή συνήθεια, είναι αγάπη!

Όταν γινόμαστε γονείς ακούμε τόσες πολλές συμβουλές και παρατηρήσεις. «Κάντε αυτό ...» αλλά «μην κάνετε το άλλο.»

Το να ξαπλώνεις με τα παιδιά σου μαζί στο κρεβάτι δεν είναι μια κακή συνήθεια, είναι αγάπη!

Είναι δύσκολο να συγκρατήσεις, πόσο μάλλον να τηρήσεις, τόσες πολλές συμβουλές. Ένα πράγμα που έχω ακούσει μερικές (εκατοντάδες) φορές είναι να μην συνηθίσουν τα παιδιά να κοιμούνται μαζί μου γιατί δύσκολα θα σταματήσουν αυτή τη συνήθεια. Νομίζω πως μου το έλεγαν όλοι αυτό.

Όμως, ούτε ένα από τα παιδιά μου δεν είχε ήσυχο ύπνο. Ξυπνούσαν τη νύχτα, και ήθελαν του μπουκάλι τους ή την πιπίλα. Κοινώς, μάθαμε όλοι μας να κοιμόμαστε με ...δεκανίκια.

Ηρθε πια η ώρα να ξεφορτωθώ τις όποιες ενοχές έχω νοιώσει μέχρι σήμερα και να πω το εξής:

Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... απλά το θέλω.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... μου το ζητάτε.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... μετά από μια κουραστική μέρα, δεν υπάρχει κανένα άλλο μέρος που θα ήθελα να βρεθώ παρά μόνο στο πλάι σας.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... μερικές φορές είναι ό, τι πιο εύκολο. Ξέρω ότι έτσι θα κοιμηθείτε πιο γρήγορα και έτσι θα μπορέσω κι εγώ να κοιμηθώ. Οι απαιτήσεις είναι παρά πολλές και δεν μου έχουν απομείνει πολλές αντοχές.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... είστε τρυφερά και μυρίζετε τόσο όμορφα.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... ακόμα και τις νύχτες που θέλω να χαλαρώσω ή να περάσω χρόνο με τον μπαμπά σας, το κάνω γιατί πιστεύω ότι είναι αυτό που χρειάζεστε από μένα τη δεδομένη στιγμή. Και δεν με πειράζει. Το κάνω με τη θέλησή μου.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... είναι ο πιο πολύτιμος χρόνος που μπορούμε να έχουμε μαζί. Ακούω τις ιστορίες σας ή προσποιούμαστε ότι υπάρχουν αστέρια στο ταβάνι και αυτό είναι η μεγαλύτερη ευτυχία και χαρά που μπορώ να νιώσω μετά από μια κουραστική μέρα.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... το να σας βλέπω να κοιμάστε κάνει την καρδιά μου να σπάσει.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... μερικές φορές χρειάζομαι ένα διάλειμμα. Ακούω τον ρυθμικό ήχο της αναπνοής σας και ηρεμώ. Είμαι εγώ, εσείς και η σιωπή.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... δεν θα έχω ξανά την ευκαιρία να το κάνω όταν θα έχετε μεγαλώσει και στιγμές σαν κι αυτή θα είναι μία από τις καλύτερες αναμνήσεις μου.
Ξαπλώνω μαζί σας, γιατί ... θα έρθει μια μέρα που δεν θα θέλετε πια να ξαπλώνω μαζί σας. Και φοβάμαι ότι αυτή η ημέρα θα έρθει πιο γρήγορα από ό, τι πιστεύω.

Γι’ αυτούς και πολλούς ακόμα λόγους, δεν αισθάνομαι καμία ενοχή που κάθε φορά που μου ζητάτε να έρθω δίπλα σας , το κάνω χωρίς δισταγμό. Είναι οι δικές μας όμορφες στιγμές αγάπης, οι δικές μας αναμνήσεις από την κοινή ζωή μας.

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της Colleen Temple εδώ

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved