Τα συναισθήματα μιας μαμάς βλέποντας τα παιδιά της να μεγαλώνουν

Ένα γράμμα για μια μέρα...

Είχες δίκιο που νόμιζες ότι ήταν δύσκολο όταν ήταν μικρότερα (τα παιδιά)

Επειδή ήταν.

Σωματικά ήσουν εξαντλημένη.

Δεν θα νιώσεις ποτέ ξανά τόσο κουρασμένη.

Συναισθηματικά ήσουν εύθραυστη.

Αλλά τα κατάφερες.

Μέσα από τις άγρυπνες νύχτες.

Μέσα από τις ατελείωτες μέρες όπου αναρωτιόσουν ποια εκδοχή του εαυτού σου είσαι.

Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Και είχες δίκιο.

Σου λείπει τώρα όλο αυτό.

Θέλεις να καθίσεις στο πάτωμα της κουζίνας έχοντας στην αγκαλιά σου το μικρό τους σώμα για ακόμα μια φορά.

Θέλεις να δεις να σε κοιτάνε με αυτό το χαμόγελο που έχουν μόνο για σένα, μόνο μια φορά ακόμα.

Θα έδινες τα πάντα για να γυρίσεις τον χρόνο πίσω,

Και να είσαι όπως ήσουν,

Μόνο για μια φορά.

Επειδή ξέρεις τώρα,

Ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα.

Ξαφνικά ήταν μωρά, μετά νήπια.

Ξαφνικά ήταν στο σχολείο, μετά στο γυμνάσιο και τώρα έφηβοι.

Ξαφνικά όλα όσα παρακολουθούσες να αλλάζουν κάθε μέρα για πολλά χρόνια δεν είναι ίδια.

Πλέον οι μέρες σου είναι ήρεμες.

Έχεις περισσότερο χρόνο.

Μπορείς να αφουγκραστείς τις σκέψεις σου.

Αναρωτιέσαι συχνά - τι μπορώ να κάνω μετά;

Επειδή είσαι στην άλλη πλευρά τώρα.

Η πρόωρη μητρότητα τελείωσε.

Αλλά να σου θυμίσω, καθώς νιώθεις κενό μερικές φορές,

Δεν τελείωσες.

Στην πραγματικότητα,

Μόλις ξεκίνησες.

^{Πηγή κειμένου: Instagram @wordsof_emmaheaphy ( ελεύθερη απόδοση)}