Τι θα έκανες αν έβλεπες το παιδί σου να πηγαίνει προς το θάνατο;

Ένα κορίτσι 16 ετών δολοφονήθηκε από εμπόρους ναρκωτικών, βάζοντας το να δοκιμάσει την πραμάτεια τους. Το καταλαβαίνεις;

Σοκάρεσαι ή έχουμε γίνει όλοι τόσο σκληρόπετσοι που δεν μας σοκάρει τίποτα πια;

Κάποιοι εκεί έξω, βάζουν παιδιά να δοκιμάζουν ναρκωτικά και τα στέλνουν στον θάνατο… Σου έχω κι άλλο όμως. Η μάνα του κοριτσιού που δολοφονήθηκε, λίγες μέρες πριν το κορίτσι πέσει σε κώμα, έστειλε την Πρόνοια στο σπίτι που ήταν το κορίτσι με τους εμπόρους αλλά ο υπεύθυνος από την Πρόνοια, δεν μπήκε ποτέ στο σπίτι γιατί δεν τον άφησαν οι ναρκέμποροι… Ακούς; Κι όλοι μαζί, κοινωνία, υπεύθυνοι και γονείς, βλέπαμε την πορεία ενός κοριτσιού προς τον θάνατο, χωρίς να κάνουμε τίποτα… Δεν μπορούσαμε; Όχι. Δεν θέλαμε ; Όχι… Τότε τι; Τι;

Πώς γίνεται ένα κορίτσι 16 χρονών, στην Αθήνα, όχι σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό, να αιχμαλωτίζεται από καθάρματα, να το βάζουν να δοκιμάζει ναρκωτικά, να το στέλνουν στον θάνατο και ουδείς να μπορεί να ανακόψει αυτή την πορεία; Ούτε καν η ίδια του η μάνα… Δεν θέλω να γίνω κριτής ενός γονιού που έχασε το παιδί του με τέτοιον τρόπο. Ούτε να κουνήσω το δάχτυλο σε κανέναν… Απλά σκέφτομαι… Σκέφτομαι, έχοντας ένα κορίτσι στην ηλικία του κοριτσιού που δολοφονήθηκε… Τι θα έκανα αν ήμουν στη θέση της μάνας; Λέω πως θα πήγαινα έξω από το σπίτι που ήταν το παιδί μου και δεν θα έφευγα από εκεί χωρίς αυτό. Λέω πως θα ξεσήκωνα τη γειτονιά, την αστυνομία, το κράτος ολόκληρο για να πάρω το παιδί μου από εκεί. Λέω πως θα έσπαγα την πόρτα με τα ίδια μου τα χέρια, θα γκρέμιζα αν χρειαζόταν τον τοίχο για να λευτερώσω το παιδί μου… Λέω, λέω, λέω… Φαντάζομαι ότι τα ίδια θα έλεγε και η μάνα του παιδιού. Αλλά έχασε το κορίτσι της. Δεν κατάφερε να το ελευθερώσει από τον κόσμο των ναρκωτικών και από τα καθάρματα που την δολοφόνησαν…

Λέω πως όταν ένα ολόκληρο Κράτος δεν μπορεί να μπει μέσα σε ένα σπίτι που δολοφονείται ένα κορίτσι μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Λέω πως είναι δύσκολο πια να μεγαλώσεις ένα παιδί. Και δυσκολότερο να το σώσεις. Και λέω πως η πατρότητα είναι πάνω από Νόμους. Να είσαι γονιός γενικά… Αυτό λέω. Αλλά το παιδί χάθηκε. Ένα ακόμα. Και ντρέπομαι. Πολύ. Αλλά ούτε αυτό φτάνει για να μην χάσουμε άλλα παιδιά… Δυστυχώς.

Νίκος Συρίγος

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.